ಮರಳಿ ಗೂಡಿಗೆ ....

ತಿಂಗಳುಗಳೇ ಕಳೆದವು ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ನತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿ! ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲವೆ? ಹೊಳೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸೊರಗಿ ಹೋಗಿದೆ.
ಅಮೇರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಸ್ಮಯಾಳನ್ನು ಅಗಲಿ ಬರುವಾಗ ನನ್ನ ಕರುಳಕುಡಿಯನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಷ್ಟು ಸಂಕಟ ! ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯಬಾರದೆಂದು , ಮನಸ್ಸು ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡಿ, ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಎತ್ತಿಮುತ್ತಿಡಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೋ ತಡೆದುಕೊಂಡು ತಿರುಗಿ ನೋಡದೇ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ !ಪ್ರಯಾಣದುದ್ದಕ್ಕೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೊಡನೆ ಆ ಮುದ್ದುಕೂಸಿನದೇ ಮುಖ ಕಾಡಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ! ಹೀಗೇ ಬಾಡಿದ ಮನದಿಂದ ಮುಂಬಯಿ ತಲುಪಿದ ಮರುದಿನವೇ, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ತಮ್ಮನ ಪತ್ನಿ ಆಶಾ ’ ಅತ್ತಿಗೆ , ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ ತೊಗೋ ’ ಎಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಕೂಸನ್ನಿಟ್ಟಳು ! ಸಿರಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಹುಟ್ಟಿದಕೂಡಲೇ ನಾನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡ ಮೊದಲ ಮಗು’ ಲಿಪಿ’ . ಪ್ರಥಮ್ ನಿಗಂತೂ ಪುಟ್ಟತಂಗಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ, ಅವಳ ಪ್ರತಿ ಚರ್ಯೆಯನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುವ ಕುತೂಹಲ. ’ ಅಮ್ಮ , ನಾನು ಈಗ ದೊಡ್ಡೋನಲ್ಲ? ಎರಡು ಎರಡು ಸಲ ಅಣ್ಣ ! ವಿಸ್ಮಯಾಗೆ ಒಂದು ಸಲ ಮತ್ತೆ ಲಿಪಿ ಗೆ ಒಂದು ಸಲ ’ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ಈ ಸಂತೋಷದ ನಂತರ ಕೆಲ ಕಾಲ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ, ಹಾಯಾಗಿ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಅಂತೂ ಈಗ ಪುಣೆಗೆ ವಾಪಸ್ಸಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಇಷ್ಟು ಸುದೀರ್ಘ ರಜೆಯ ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಲಸ್ಯವೂ ಮೂಡಿದೆ. ಕೆಲದಿನಗಳಲ್ಲಿ ,ಪುನಃ ಆಫೀಸ್-ಮನೆ ದಿನಚರಿ ಶುರುವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮತ್ತದೇ ಏಕತಾನತೆ ಕಾಡದಂತೆ ಬರವಣಿಗೆಯೊಂದೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾಯ ಮಾಡ ಬಲ್ಲದೇನೋ.
ಏನಿದ್ದರೂ, ಬಹಳ ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಬ್ಲಾಗ್ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದುದರಿಂದ ,ತುಂಬಾ ಕೆಲಸಗಳು ಬಾಕಿಯಿವೆ. ಬ್ಲಾಗ್ ಬಳಗದವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕು, ಬಹಳಷ್ಟು ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಓದಬೇಕು. ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬೇಕು, ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಓದಿದವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಬೇಕು, ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆಯಬೇಕು..... ಹೀಗೆ ಮಾಡಬೇಕಿರೋ ಕೆಲಸಗಳು ಬೇಕಷ್ಟಿವೆ. ಸಿಕ್ಕುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತೆ. ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ- ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಗಳು ನನ್ನ ಜೊತೆಯಿರಲಿ ..