ನಂ ಕನ್ನಡ ಬಾಸೆ -೨

ಭಾಷೆ ಒಂದೇ ಆದರೂ ಆಡುಭಾಷೆ ಊರಿಂದ ಊರಿಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೆ? ಅದರಲ್ಲೂ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರು ಸೀಮೆಯ ಕನ್ನಡಗಳಲ್ಲಿ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ ! ಇದು ಬಹಳಷ್ಟು ತಮಾಶೆಯ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು, ಗಲಿಬಿಲಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನವರೊಬ್ಬರು ಧಾರವಾಡದ ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರಂತೆ. ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದ ಗೆಳೆಯನ ಹೆಂಡತಿ "ಅವರಿಲ್ರೀ ಹೊರಗೆ ಹೊಗ್ಯಾರ. ನೀವು ಹಿಂದಾಗಡೀಂದ ಬರ್ರೀ " ಎಂದು ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿದಳಂತೆ. ಗೆಳೆಯನಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಈಕೆ ’ ಹಿಂದುಗಡೆ’ ಯಿಂದ ಬಾ ಅನ್ನುತ್ತಾಳಲ್ಲ ಎಂದು ಆತ ಗಲಿಬಿಲಿಗೊಂಡರಂತೆ. " ಆಮೇಲೆ " ಬನ್ನಿ ಎನ್ನಲು ಆಕೆ "ಹಿಂದಾಗಡೀಂದ " ಬರ್ರಿ ಎಂದಿದ್ದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಾಗ ಎಷ್ಟು ನಕ್ಕರೋ !

ಅದೇ ರೀತಿ , ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದವರೂ ಮೈಸೂರು ಕಡೆಯ ಒಬ್ಬರೂ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಭಾಷೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ ! ಮೈಸೂರಿನವರು ಉತ್ತರಕರ್ನಾಟಕದವರಿಗೆ " ಏನ್ರೀ? ನೀವು ಬೀಡಿ ಸಿಗರೇಟು ಸೇದೋದು ಹ್ಯಾಗೆ? ಅದೇನು ನೀರೆ? ಬಾವಿಯಿಂದ ಸೇದೋ ತರ ಸೇದೋಕೆ ? " ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ , " ಅಲ್ರೀ , ಮತ್ತ , ನೀವು ಬೀಡಿ ಸಿಗರೇಟು ಕುಡ್ಯೋದು ಅಂತೀರೀ ,ಗಂಟಲಾ ಸುಡೋದಿಲ್ಲೇನ್ರಿ ? ಅದು ಹ್ಯಾಂಗ್ರೀ ಮತ್ತ? ಎಂದು ಇವರು ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಸೆದರಂತೆ.

" ಬಸ್ಸು 'ಹತ್ತಿ ' ಸಾಯೋದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಮೈಸೂರಿನವರು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದರೆ ,, " ನಿಮ್ಮ ಕಡೆ ಲಾರಿ "ಹರಿದು" ಸಾಯೋದು ಹ್ಯಾಂಗ ನೀವೇ ಹೇಳ್ರೀ " ಎಂದು ಧಾರವಾಡದವರು ಕೇಳಿದರಂತೆ !

ಇಂತಹಾ ಬೇಕಷ್ಟು ಘಟನೆಗಳು ಇವೆ ಅಲ್ಲವೆ?

ನಾನು ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ರೂಮ್ ಮೇಟ್ ಒಬ್ಬಳು ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದವಳಿದ್ದಳು. ಕುಷ್ಟಗಿ ಅವಳ ಊರು. ಒಮ್ಮೆ ರಜೆಯಿಂದ ಮರಳಿ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಗೆ ಬಂದವಳು ನನಗೆ " ಏಯ್ ಚಿತ್ರಾ, ಭಾಳ ತಿಂಡಿ ಆಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹತ್ತೇದೆ ! ಹೇನು ಗೀನು ಆಗ್ಯಾವೊ ಏನೋ ತಿಳೀವಲ್ದು ನೋಡು ! ಎನ್ನುತ್ತಾ ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಳ್ಳ ತೊಡಗಿದಳು . ತಿಂಡಿಗೂ ಹೇನಿಗೂ ಸಂಬಂಧ ತಿಳಿಯದೇ ನಾನು ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾದೆ ! ಮುಖದಲ್ಲಿ ಗೊಂದಲವನ್ನು ನೋಡಿ ನಾನು ಆ ಭಾಷೆಗೆ ಹೊಸಬಳೆಂದು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಅವಳು .. " ತಿಂಡಿ ಅಂದ್ರೆ ತುರೀಕೆ ನೇ! " ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ನಗುವೋ ನಗು !! ಆಮೇಲಿಂದ ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳವರೆಗೂ ನನಗೆ ಯಾರಾದರೂ ತಿಂಡಿಗೆ ಬಾರೆ ಎಂದು ಕರೆದಾಗೆಲ್ಲ ನಗು ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು .

ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯದವರೊಬ್ಬರು ಇಂತಹ ಕೆಲ ತಮಾಶೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದುಸಲ ಅವರು ಅಂಕೋಲ ಹತ್ತಿರದ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರಂತೆ.ಆ ಮನೆಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುವ ಹಾಲಕ್ಕಿ ಹೆಂಗಸು ತನ್ನ ಸಣ್ಣ ಮಗುವನ್ನೂ ಕರೆ ತರುತ್ತಿದ್ದಳಂತೆ. ಒಂದು ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಕೆ ಅಂಗಳ ಗುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವಳ ಮಗ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಶೌಚಕ್ಕೆ ಕುಳಿತ.ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಗಾಬರಿಯಾದ ಹೆಂಗಸು ’ ಯೇ ಮಗ್ವೇ, ಯೋಳು ಯೋಳು ! ಇಲ್ಲಿ ಅಂಗಳದಾಗೆಲ್ಲ ಹೇಲುಕಾಗ ! ಒಡೇದೀರು ಕಂಡ್ರೆ ಬಾಯ್ ಹಾಕ್ತ್ರು ! ಮುಂಚೆ ಯೋಳು ನೀ ಅಲ್ಲಿಂದ , ಒಡೆದೀರು ಬಾಯ್ ಹಾಕೂದ್ರೊಳ್ಗೆ" ಎಂದು ಗದರಿಸುವಾಗ ಅಲ್ಲೆ ಜಗುಲಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಇವರಿಗೆ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗತೊಡಗಿತಂತೆ. ಆ ಬದಿಯ ಒಕ್ಕಲು ಮಕ್ಕಳ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ’ ಬಾಯ್ ಹಾಕೂದು " ಎಂದರೆ ಬಯ್ಯುವುದು ಎಂದರ್ಥ ! ಆದರೆ , ಹೊಸಬರಾದ ಇವರಿಗೆ ಏನಾಗಿರಬೇಡ !



ಹೀಗೆ " ನಮ್ ಕನ್ನಡ ಬಾಸೆಯ " ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಇನ್ನೂ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಂದರ್ಭಗಳು ಇವೆ .. ಇನ್ನೊಂದು ಕಂತಿನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ .