ಥೂ , ಏನಾಗಿದೆ ನನಗೆ ?

ಥೂ , ಏನಾಗಿದೆ ನನಗೆ ? ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆಯೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಾಗಿಂದ , ತಲೇಲಿ ಒಂಥರಾ ಗುಂಗೀಹುಳ ಕೊರೆದ ಹಾಗೇ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ. ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ರೂ ತಲೇಲಿ ಬರವಣಿಗೆ ಬಗ್ಗೆನೇ ವಿಚಾರಗಳು. ಕೂತಲ್ಲಿ, ನಿಂತಲ್ಲಿ ,ಸಾಯ್ಲಿ , ಆರಾಮಾಗಿ ಮಲಗೋಕೂ ಬಿಡ್ತಿಲ್ಲ ! ಹೋಗ್ಲಿ ಏನಾದ್ರೂ ಬರ್ದು ಬಿಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ ಯಾವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೀಲಿ, ಏನು ಬರೀಲಿ ಅನ್ನೋ ಕೊರೆತ ಶುರುವಾಗಿ ಬಿಡತ್ತೆ.ಹಾಗಂತ ಬರೆಯೋಕೆ ವಿಷಯಗಳಿಲ್ಲ ಅಂತಲ್ಲ, ಬೇಕಾದಷ್ಟಿವೆ ! ಪ್ರತಿ ೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕೊಂದು ವಿಷಯ ತಲೇಲಿ ಫ್ಲಾಶ್ ಆಗೋ ವೇಗಕ್ಕೆ, ಮುಂಬಯಿಯ ಲೋಕಲ್ ಟ್ರೈನ್ ಗಳೂ ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಬೇಕು. ಆದರೆ ,ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆ ತಿನ್ನೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡತ್ತೆ. ಅದೇ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ !
ಇಡೀ ದಿನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರವಣಿಗೆಯದೇ ವಿಚಾರ .ಹೀಗಾದರೆ, ಬೇರೆ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಆಗಬಾರದೆಂದು ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರವಣಿಗೆಗಾಗಿಯೇ ಒಂದು ಸ್ಪೆಶಲ್ ಪಾರ್ಟಿಷನ್ ಮಾಡಿಡಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಿದೆ.

ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಸದಾ ಬರೆಯುವ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಕಳೆದುಹೋದಂತಿರುವ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಮಗಳು ಸಿಡಿ ಸಿಡಿ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದಾಳೆ ! " ಅಮ್ಮಾ, ನಾನು ಈ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು ಅಂತ ಆವಾಗಿಂದ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ , ನೀನು ಎಲ್ಲೋ ನೋಡ್ತಾ ಕೂತ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಲ್ಲಮ್ಮ " . ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನಾಚಿಕೆಯಾದರೂ , ಮತ್ತದೇ ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಲು ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ಬೇಕಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ! ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನೇ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ’ ಏನಾಗಿದೆ ನನಗೆ? ಇಷ್ಟು ದಿನ , ದಿನವೇನು ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೇ ಬರೆಯದೇ ಇದ್ದವಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಏನಾಯ್ತು ’ ಅಂತ.
ಅದಕ್ಕೆ , ನನ್ನ ಪತಿರಾಯನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಎಂದರೆ, " ಮೊದಲು ಸಂಕೋಚದಿಂದಲೇ ಬರೆಯುವುದು -ಬದಿಗಿಡುವುದಾಗಿತ್ತು. ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಕಳಿಸಿ ವಾಪಸಾದರೆ ಎಂಬ ಅಂಜಿಕೆ, ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಕಟವಾಗಿ , ಓದಿದವರು ಏನಾದ್ರೂ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿದರೆ ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದೋ ಎಂಬ ಹಿಂಜರಿಕೆ ಇತ್ತು. ಈಗ ಬ್ಲಾಗ್ ನಿಂದಾಗಿ , ಬಿಂದಾಸ್ ಬರೆಯುವಂತಾಗಿದೆ, ವಾಪಸ್ ಬಂದರೆ ಎಂಬ ಯೋಚನೇನೂ ಇಲ್ಲ ! ಮುಖಪರಿಚಯ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಏನೇ ಕಾಮೆಂಟಿಸಿದರೂ ಯೋಚನೆಯಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಹುಚ್ಚು ಧೈರ್ಯ ಪುನಃ ಬರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ ಅಷ್ಟೆ" . ಅವರು ಹೇಳುವುದೂ ಸರಿಯೇ ಆದರೂ , ಒಮ್ಮೆಲೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ’ಈಗೋ’ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತದೆ !! ಹಾಗಾಗಿ, ’ಆ ಥರಾ ಏನಿಲ್ಲ, ಈ ಬರೆಯೋ ಹವ್ಯಾಸ ಒಂಥರಾ ಬೂದಿಮುಚ್ಚಿದ ಕೆಂಡದ ಹಾಗೇ , ಒಳಗೇ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದು, ಈಗ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಿದೆ !’ ಎಂದೆಲ್ಲ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮಾತಾಡುತ್ತೇನೆ. ಆದರೂ ಒಳಗುಟ್ಟು ನನಗೇ ಗೊತ್ತು .
ಒಂದೆರಡು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆದಾಗ, ಓದಿದವರು , " ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರ್ದಿದೀರಾ (!) ’ ಅಂತ ಕಾಮೆಂಟಿಸಿದಾಗ, ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಉಬ್ಬಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ. ಬರೆದು ರಾಶಿ ಹಾಕಿಬಿಡಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧಾರವನ್ನೂ ಒಳಗೊಳಗೇ ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ನನ್ನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವಂತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ , ಬರುತ್ತಿರಿ , ಓದುತ್ತಿರಿ . ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನೂ ಕೊಡುತ್ತಿರಿ .