ಮುದ್ದು ಮಾತುಗಳು -೩

ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು !

ನಾನಾಗ ತುಂಬು ಗರ್ಭಿಣಿ. ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲದಿನಗಳ ಕಾಲ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಕಿರಿಮಗಳು ಆಶಾಳಿಗೆ ಆಗಿನ್ನೂ ೩ ವರ್ಷ ತುಂಬಿತ್ತಷ್ಟೇ . ಅವಳಮ್ಮ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಅವಳಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ಯಾಗಿ ಕೊಟ್ಟ ಚಿನ್ನದ ಬಳೆಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಿಡೀ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಳು.

’ ಚಿತ್ರಕ್ಕಾ , ನೋಡು ನಂಗೆ ಅಮ್ಮ ಚೆಂದ ಬಳೆ ಕೊಡಿಸಿದಾಳೆ ! " ಎಂದು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಳಪು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಮುದ್ದು ಮುದ್ದಾಗಿ ಹೇಳಿದವಳನ್ನು ಕಂಡು ನಂಗೆ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡಬೇಕೆನಿಸಿತು .

" ಅರೇ ಪುಟ್ಟಿ ಎಷ್ಟು ಚೆನಾಗಿದ್ಯೇ ಬಳೆ ! ನಂಗೆ ಪಾಪು ಹುಟ್ಟತ್ತಲ್ಲಾ , ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಳೆ ಕೊಡ್ತೀಯಾ ? ’ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ.ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಸುಮ್ಮನೇ ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿದವಳು , " ಆಯ್ತು ಚಿತ್ರಕ್ಕಾ , ಒಂದು ಬಳೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಿನ್ನ ಪಾಪೂಗೆ " ಎಂದು ನುಡಿದು ಬಳೆ ಸವರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೊರಗೆ ಆಡಲು ಹೋದಳು !

ನಾನು ’ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮಾ , ನೋಡು ನಿನ್ನ ಮಗಳು ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆ ಹುಡುಗಿ . ಹೊಸಾ ಬಳೆ ಕೊಡ್ತೀಯಾ ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ’ ಹೂಂ’ ಅಂದ್ಲು ಕಣೇ ಪಾಪ ’ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಲ್ಲೇ , ಒಳಗೆ ಬಂದು ಸಪ್ಪೆ ಮುಖ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಬಂದು ಕುಳಿತ ಆಶಾಳನ್ನು ನೋಡಿ ’ ಏನಾಯ್ತೇ ಚಿನ್ನೂ ? ಯಾಕೇ ಹೀಗಿದೀಯಾ? " ಅಂತ ವಿಚಾರಿಸಿದರೆ ,
" ಚಿತ್ರಕ್ಕಾ , ಮತ್ತೆ, ನಿಂಗೆ ಎರಡು ಪಾಪು ಹುಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟರೆ ? ನಂದು ಎರಡೂ ಬಳೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡಬೇಕಾ ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೆ ನೀರಾಡುತ್ತಿತ್ತು !

’ ಅಯ್ಯೋ, ನನ್ನ ಮುದ್ದೂ’ ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಮುತ್ತಿಡುವಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ನೀರು .