Showing posts with label ಲಘು ಬರಹ. Show all posts
Showing posts with label ಲಘು ಬರಹ. Show all posts

July 10, 2023

ಮೊಬೈಲ್-ಫೋಟೋ

 ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹಬ್ಬ-ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಫಂಕ್ಷನ್ನು ಅಂತ ರೆಡಿಯಾಗತಾ ಇದ್ರೆ ನಂಗೆ ಫುಲ್ ಟೆನ್ಶನ್. 

ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೌದು ಸ್ವಾಮೀ !


ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ , ಆಭರಣ ತಗೊಂಡ್ರೆ ಏನು ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ.  ಆದರೆ  ಅದೆಲ್ಲ ಹಾಕಿ ಮೇಕಪ್ ಗೀಕಪ್  ಮಾಡಿ ರೆಡಿ ಆಗ್ತಾಳಲ್ಲ ಅದೇ ಕಷ್ಟ ! ಅವಳು ರೆಡಿಯಾದ್ರೆ ನಿಂಗೇನು ಕಷ್ಟ ಅಂತ  ಮೂಗು ಎಳಿಬೇಡಿ. ಹೇಳ್ತೀನಿ ಇರಿ. 


ಹೊಸಾ ಬಟ್ಟೆ / ಸೀರೆ  ತೊಟ್ಟು , ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು  ರೆಡಿ ಆಗ್ತಾಳ ? (ಸುಂದರವಾಗೇ  ಕಾಣ್ತಾಳೆ ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳಿ ಬಿಡ್ತೀನಿ ) . ಏನಾದ್ರೂ ಫಂಕ್ಷನ್ ಗೆ ಹೋಗೋ ಪ್ಲಾನ್ ಇದ್ರೆ  ಹೊರಡಬೇಕಾಗಿರೋ   ಟೈಮ್ ಮುಗದು  ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಆಗಿರತ್ತೆ ಆಗಲೇ .  "ಆಯ್ತಾ ? ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು"  ಅಂತ ಕೇಳೋ ಅಭ್ಯಾಸ ನಂಗಿಲ್ಲ !( ಅದೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು ಬಹಳ ಸಮಯ ಆಯ್ತು. ಅದು ಬೇರೆ ವಿಷ್ಯ ) . ನನ್ನ ಕರದ್ಲು ಅಂದ್ರೆ ರೆಡಿ ಆದರು ಅಮ್ಮಾವ್ರು,  ಇನ್ನು  ನಾನು  ಖುರ್ಚಿಯಿಂದ ಏಳಬೇಕು ಅಂತ ಅರ್ಥ . 

ಆಯ್ತಾ ?ಅಂತೂ ಹೊರಟ್ರಾ ? ಅಂತ ಕೇಳಬೇಡಿ .  ಇರಿ  ಇರಿ .. 

   

ಅವಳು ಕರೆದಳು ಅಂದ್ರೆ , ಈಗ ನಾನು ಮೊಬೈಲ್ ರೆಡಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು ಅಂತ ಅರ್ಥ. 

ಇಷ್ಟೊತ್ತಿಂದ ರೆಡಿಯಾಗಿದಾಳಲ್ಲ  ಅವಳ ಫೋಟೋ ತೆಗೀಬೇಕು. ಮೇಕಪ್, ಡ್ರೆಸ್ ಎಲ್ಲ ಫ್ರೆಶ್ ಇರತ್ತೆ ನೋಡಿ ಅದಕ್ಕೇ.

ಅಲ್ಲ,ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯೋಕೆ ನಂಗೆ ಏನೂ  ಬೇಜಾರಿಲ್ಲ .ಆದರೆ ಅದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರಬೇಕು ಅಂತ ಅವಳು   ಎಕ್ಸ್ ಪೆಕ್ಟ್   ಮಾಡ್ತಾಳಲ್ಲ  ಅದೇ ಕಷ್ಟ ! 


ಅದು ಹೆಂಗೆ ತೆಗೆದರೂ ನಾನು ತೆಗೆದಿರೋ  ಫೋಟೋ  ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ. ಏನೋ ಒಂದು ಕೊರತೆ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತೆ .

 “ಕೈಯಿ ದಪ್ಪ  ಕಾಣ್ತಿದೆ , ಈ ಆಂಗಲ್ ಇಂದ ತೆಗಿಬೇಕಿತ್ತು. ಮೂಗು ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು  ಉದ್ದ ಕಾಣ್ತಿದೆ?   ಕೂದಲು ಹರಡಿದೆ, ಹೇಳಬಾರದಾ? ಸರಿ ಅದರೂ ಮಾಡ್ಕೋತಿದ್ದೆ .  ಹೊಟ್ಟೆ ದೊಡ್ಡ ಕಾಣಿಸ್ತಿದೆ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡೋವಾಗ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಂತ್ಕೊತಿದ್ದೆ ” … ಹೀಗೆ ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ನಾನು ತೆಗೆದಿರೋ ಫೋಟೋಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕೊರತೆ ಕಂಡು  ಅವಳಿಗೆ  ಸಿಟ್ ಬರುತ್ತೆ. ನಾನು ಏನ್ ಸ್ವಾಮಿ ಮಾಡ್ಲಿ?  ನನಗೇನೋ  ನಾನು ತೆಗೆದಿರೋ  ಎಲ್ಲಾ ಫೋಟೋಗಳೂ ಚೆನ್ನಾಗೆ ಕಾಣ್ತವೆ. ಅವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಒಂದು ಫೋಟೋ ನೂ  ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ .


ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರು ನೋಡಿ ..

ಅಲ್ಲಾ,  ನೀವ್ ಹೇಳಿ , ನೀನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಫೋಟೋ ತೆಗಿಯಲ್ಲ , ನಿಂಗೆ ಫೋಟೋ ತೆಗ್ಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತೆಲ್ಲ  ಹೇಳ್ತಾಳೆ . ಆದರೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನೇ ಯಾಕೆ ಕರೀಬೇಕು ? ಫೋಟೋ ತೆಗೀತಿಯಾ ಪ್ಲೀಸ್ ..ಅಂತ. ಅದು ಸರಿನಾ?

ನನಗೂ ಬೇಜಾರಾಗಿ ಒಂದ್ಸಲ( ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ)  ಹೇಳಿದೆ “ ನೋಡು ನಾನು ತೆಗೆದಿದ್ದು ಹೇಗೂ ಸರಿಯಾಗಲ್ಲ . ನೀನು ಮತ್ತೆ ಸೆಲ್ಫಿ ತೆಕ್ಕೋ ಬೇಕು, ಸುಮ್ನೆ ಡಬಲ್ ಕೆಲಸ . ಇದಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ ಕರಿಲೇ ಬೇಡ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯೋಕೆ “ ಅಂದೆ . 


ತಗೊಳಪ್ಪ, ಇನ್ನೊಂದು ರಾಮಾಯಣ ಶುರು ಆಯ್ತು!

“ ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಆಯ್ತು  ನೀನು  ಫೋಟೋ ತೆಗಿತಾ . ನೀನು ತೆಗೆದಿರೋ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿ   ಏನು ಸರಿಬಂದಿಲ್ಲ  ಅಂತನೂ ಎಷ್ಟು ಸಲ ಹೇಳಿದೆ . ಯಾವ ಆಂಗಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮೆರ ಹಿಡ್ಕೋಬೇಕು ಅಂತನೂ ತೋರ್ಸಿಕೊಟ್ಟೆ.   ಇಷ್ಟಾದರೂ ನೀನು ಇನ್ನು ಕಲ್ತಿಲ್ಲಾ ! “   ಅಂತ ಸಿಟ್ಟು ಅವಳದ್ದು  .

ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ “ನನ್ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡು, ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆ ಫೋಟೋ ಹಾಕ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ ಎಫ್ ಬಿ ಮತ್ತೆ ಇನ್ಸ್ಟಾ ದಲ್ಲಿ. ಅವರ ಗಂಡಂದಿರು ತೆಗೆಯೋ ಕ್ಯಾಂಡಿಡ್ ಫೋಟೋ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ! ನೀನಾಗಿ ಯಾವಾಗದ್ರು ನನ್ನ ಫೋಟೋ ತೆಗಿದಿದಿಯಾ?  ನಿಂಗೆ ನಾನೇ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಹಾಕ ಬೇಕು ಫೋಟೋ ತೆಕ್ಕೊಡು ಅಂತ.   ಎಷ್ಟು ಸಲ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟರೂ  ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಫೋಟೋ ಸರಿಯಾಗಿ ತೆಗ್ಯೋಕೆ ಕಲಿತಿಲ್ಲ.  ಏನ್ ಮಾಡೋದು ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಹಣೆಬರಹ “ ಅಂತ ಮುಖ ದಪ್ಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಧಿಮಿ ಧಿಮಿ ಅಂತ ಕಾಲು ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತ  ಒಳಗೆ ಹೋದ್ಲು ಅಂದ್ರೆ,  ಅಲ್ಲಿಗೆ ಇನ್ನು 2 ದಿವಸ ಮನೇಲಿ ಮಾತುಕತೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನಾನು ತಿಳ್ಕೊತೀನಿ. 


ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಅಂತೂ ಹೊಸಾ ಧಮಕಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ . “ನೀನು ಹೀಗೇ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಫೋಟೋ ತೆಗಿತಾ ಇದ್ರೆ , ಬರೀ ಫೋಟೋ ತೆಗ್ಯೋಕೆ ಅಂತ ಒಬ್ಬನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್ ಮಾಡ್ಕೊಬೇಕಾಗತ್ತೆ ನೋಡು !”  ಅಂತ. 


ಮದುವೆ ಆದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ನನ್ನತ್ರ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಫೋನ್ ಗಳೂ  ಹೆಚ್ಚಿರಲಿಲ್ಲ. ಇರೋವನ್ನ ತೊಗೊಳೋ ಕೆಪ್ಯಾಸಿಟಿ ನಮಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ  ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಯಾಗಿದ್ದೆ. ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ , ಬಹುಶಃ ಹನೀಮೂನ್ ಮುಗ್ಯೋಕು ಮುಂಚೆ ಡೈವೋರ್ಸ್ ಮಾಡಿ ಬಿಡ್ತಿದ್ಲೋ ಏನೋ ! 

ಆಮೇಲೆ ಊರಿಗೆ ಬಂದೋಳು ನೀರಿಗೆ ಬರ್ಬೇಕಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ತರ ನಮ್ಮನೆಗೂ ಒಂದು  ಕ್ಯಾಮೆರ ಫೋನ್ ಬಂತು ಬಿಡಿ.   

 ಆಗ  ಇದ್ದಿದ್ದು VGA ಕ್ಯಾಮೆರಾ. ಫೋಟೋ ಕ್ವಾಲಿಟಿ ಕೇಳಬಾರದು !  ಆದ್ರೂ ಭಾರೀ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ( ಎಲ್ಲರೂ ಹಾಗೆ ತಾನೆ?) ಫೋಟೋ ತೆಗೆದಿದ್ದೇ ತೆಗೆದಿದ್ದು .  ಅದನ್ನ ನೋಡಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಒತ್ತಾಯದಿಂದ, ನಮ್ಮದೇ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ಕೋತಾ ಇದ್ವಿ . ಬೇರೆ ಕಾಮೆಂಟ್ ಹೊಡಿಯೋಕೆ , ಫೋಟೋ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸ ಬೇಕಲ್ವೆ?


ಈಗ ನೋಡಿ ಶುರುವಾಗಿದ್ದು  ಪರದಾಟ ! ಅದ್ಯಾರಿಗೆ , ಯಾಕೆ ಈ ಮೊಬೈಲ್ ಲ್ಲಿ  ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯೋ ಹಾಗೆ ಅದೂ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಲೆವೆಲ್ ಗೆ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡೋ ಆಲೋಚನೆ ಬಂತೋ . ನಮ್ಮಂತೋರೆಲ್ಲ ಒದ್ದಾಡೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಂದುಬಿಟ್ಟ .


ಈಗೀಗ ಮೊಬೈಲ್ ಅನ್ನೋದು ಫೋನ್ ಕಿಂತ ಕ್ಯಾಮೆರಾ  ಕೆಲಸ ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡ್ತಿದೆ ! ಪ್ರತಿ ದಿನ ಫೋನ್ ಲ್ಲಿ  ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಲೆನ್ಸಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ, ಪಿಕ್ಸಲ್ ರೇಟ್ ಹೆಚ್ಚಾಗ್ತಾನೆ ಇದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಬೆಲೆ ನೂ. ಬೇರೆ ಏನು ವರ್ಕ್ ಆಗತ್ತೋ ಇಲ್ವೋ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅಂತೂ ಸೂಪರ್ ಆಗಿರ್ಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳೋರೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿದಾರೆ. ನಮ್ಮನೆಲೂ ಅದೇ ಕೆಟಗರಿ ಬಿಡಿ!

 

ಇನ್ನೇನು ಈ ಸಲ ಬಹುಶಃ ಒಂದು ಕಿಡ್ನಿ ಮತ್ತೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣು  ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಫೋನ್ ತೊಗೊಳೋ ಚಾನ್ಸ್ ಇದೆ. ಫೋಟೋ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರಬೇಕು ನೋಡಿ ?

ಸರಿ, ನಂಗೆ ಕರೆಯ ಬಂತು. ಹೋಗ್ಬೇಕು ಈಗ. ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಕಿಡ್ನಿ ನಂದೇ ಮಾಯಾ ಆಗೋ ಚಾನ್ಸ್ ಇದೆ.  ಬರ್ಲಾ?


January 29, 2020

ಶಾಪಿಂಗ್ !!



ಗಂಡ ಏನಾದ್ರೂ ಗಿಫ್ಟ್ ತಂದು ಕೊಡಬೇಕು ( ಸರ್ ಪ್ರೈಸ್ ಆಗಿ) ಅಂತ ಎಲ್ಲ ಹೆಂಡತೀರೂ ಆಸೆ ಪಡ್ತಾರೆ .ಹಾಗಂತ ತಂದು ಕೊಟ್ರೆ ಖುಷಿ ಆಗ್ತಾರೆ ಅಂತಲ್ಲ ! ನಿಜ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ 95% ಜನರಿಗೆ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಇಷ್ಟ ಆಗಿರಲ್ಲ ! ಒಡವೆ ತಂದು ಕೊಟ್ರೆ ಹಳೆ ಡಿಸೈನ್ಆಯ್ತು ಇದಕ್ಕಿಂತ ಬೇರೆ ಏನಾದ್ರೂ ತರಬೇಕಿತ್ತು . ಸೀರೆ / ಡ್ರೆಸ್ ಆಗಿದ್ರೆ ಅದರ ಡಿಸೈನ್ ಚೆನಾಗಿಲ್ಲ, ಕಲರ್ ಸರೀ ಇಲ್ಲ, ಮಟೀರಿಯಲ್ ಇಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ, ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಬೇರೆ ಇರ್ಬೇಕಿತ್ತು . ಈ ತರದ್ದು ಆಗಲೇ ಕಪಾಟಲ್ಲಿದೆ . ಕೊಟ್ಟಿರೋ ದುಡ್ಡು ಜಾಸ್ತಿ ಅಂತ . ನಿಂಗೆ ಆರಿಸೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಸುಮ್ಮ್ನೆ ತಮ್ಮನ್ನೇ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ಬೇಕಿತ್ತು ... ಇತ್ಯಾದಿ.  ಅಲ್ಲ, ಅವರನ್ನೇ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋದ್ರೆ ಸರ್ಪ್ರೈಸ್ ಹೇಗಾಗತ್ತೆ ಅನ್ನೋದು ನಂಗೆ ಇನ್ನೂ ಅರ್ಥ ಆಗಿಲ್ಲ.
ಇಂಥಾ ರಗಳೆ ನೇ ಬೇಡ, ಸರ್ ಪ್ರೈಸ್ ಆಗದೆ ಇದ್ರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅಂತ ಹೆಂಡ್ತಿನೇ ಕರ್ಕೊಂಡು ಶಾಪಿಂಗ್ ಹೋಗ್ಬಿಡ್ತೀನಿ. ಅದೂ ಏನು ಸುಲಭ ಅಂತಲ್ಲ . ಗಾಡಿ ಪಾರ್ಕ್ ಮಾಡೋಕೆ ಜಾಗ ಹುಡ್ಕೋದು ಮೊದಲನೇ ತಲೆ ಬಿಸಿ . ಅದು ಬೇಡಾ ಅಂದ್ರೆ ಯಾವ್ದಾದ್ರೂ ಮಾಲ್ ಗೆ ಹೋಗೋದು ವಾಸಿ. ಪಾರ್ಕಿಂಗ್ ಗೆ ಜಾಗ ಹುಡುಕೋದಕ್ಕಿಂತ ,ಶಾಪಿಂಗ್ ಬ್ಯಾಗ್ ಹಿಡ್ಕೊಳೋದು ಸುಲಭ .
ಮಾಲ್ ನಲ್ಲಿರೋ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೂ ಭೇಟಿ ಕೊಡ್ಲೆ ಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಒಂಥರಾ ಅಲಿಖಿತ ನಿಯಮ . ನೀನು ನೋಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ ನಾನು ಇಲ್ಲೇ ಒಂದ್ಕಡೆ ಕೂತಿರ್ತೀನಿ ಅನ್ನೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ . ಮೊದಲನೇದಾಗಿ ಅವಳು 25 ಅಂಗಡಿ ತಿರ್ಗಿ 250 ವಸ್ತುಗಳನ್ನ ಗಳನ್ನ ಟ್ರೈ ಮಾಡೋವಾಗ ಯಾವ್ದು ಚೆನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಯಾರನ್ನ ಕೇಳ್ಬೇಕು? ಹಾಗೆ ಕೇಳ್ದಾಗ ನಾನು ಕೊಡೊ ರಿಪ್ಲೈ ನ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ತೊಗೋತಾಳೆ ಅಂತೇನು ಇಲ್ಲ . ಖರೀದಿ ಮಾಡೋದು ಅವಳ ಮನಸಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನ ಮಾತ್ರ . ಕೇಳೋದು ಯಾವುದನ್ನ ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಅಂತ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡೋಕೆ ಅಷ್ಟೇ ( ನಾನು ಚೆನಾಗಿದೆ ಅಂದಿದ್ದೆ ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಹೊಸದಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ)
ಮೇಲಿನ ವಿಷಯನ ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಮಾಲ್ ನವರು ಗಂಡಸರಿಗೆ ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಅಷ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಟ್ಟಿರೋದಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಎರಡನೇ ಕಾರಣ .ಈ ಮಾಲ್ ನವರಿಗೆ ಹೆಂಗಸರ ಬಗ್ಗೆ ಪಕ್ಷಪಾತ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಬಲವಾದ ನಂಬಿಕೆಎಷ್ಟೇ ಅಂದ್ರೂ ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಗಿರಾಕಿಗಳು ಹೆಂಗಸರೇ ತಾನೇ ?
ಇವಳು ಹೇಗೂ ಶಾಪಲ್ಲಿ ನೇತು ಹಾಕಿದ ನೂರಾರು ಡ್ರೆಸ್ ಗಳಲ್ಲಿ 50 ನ್ನು ಟ್ರೈ ಮಾಡೋಕೆ ಅಂತ ಕೈಯಲ್ಲಿರೋ ಬ್ಯಾಗ್ ಗೆ ಹಾಕ್ಕೋತಾ ಇದಾಳೆ ಅಂತ ನಾನು ಕ್ವಿಕ್ ಆಗಿ ಮೊಬೈಲ್ ಲ್ಲಿ ಇಣುಕೊ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅದು ಹೇಗೋ ಇವಳಿಗೆ ತಿಳಿದು (ಹೇಗೆ ಕರೆಕ್ಟಾಗಿ ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ ಅಂತ ನಂಗೆ ಇಲ್ಲಿವರೆಗೂ ತಿಳಿತಾ ಇಲ್ಲ) ಇವಳ ಕಣ್ಣು ನನ್ ಮೇಲೆ ಬೀಳತ್ತೆ. ಮುಗೀತು ಅಲ್ಲಿಗೆ. ಕೆನ್ನೆ ಉಬ್ಬಿ ಕಣ್ಣು ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ , ನಿಂಗೆ ಅಷ್ಟು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನೋಡಲೇ ಬೇಕು ಅಂತಿದ್ರೆ ( ನಾನು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಸ್ಕೊರ್ ನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಂತಾನೂ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಬಿಡತ್ತೆ ಅವಳಿಗೆ ) ನಂಗೆ ಹೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು . ಒಬ್ಬಳೇ ಬರ್ತಿದ್ದೆ . .. ಹೆಂಡ್ತಿಗಿಂತ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಹೆಚ್ಚು ನಿಂಗೆ ... " ಅಂತ ರಾಗ ಶುರು ಆಯಿತು ಅಂತ ಲೆಕ್ಕ . ಆಮೇಲೆ ಅವಳ ಮೂಡ್ ನ ಸರಿಪಡಿಸೋದು ಒಂದು ಮಹಾ ಯುದ್ಧ ಗೆದ್ದಂಗೆ . ಆಮೇಲೆ ಅಂತೂ ಹತ್ತು ಅಂಗಡಿ ಹೊಕ್ಕು 150 ಡ್ರೆಸ್ ಟ್ರೈ ಮಾಡಿ ಖರೀದಿ ಮಾಡೋ 5 ಡ್ರೆಸ್ ನಲ್ಲಿ 3 ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಕಪಾಟಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರ್ತಾವೆ . ಯಾವಾಗ್ಲಾದ್ರೂ ಆ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ್ರೆ ಅಯ್ಯೋ ಮನೆಗ್ ಬಂದ್ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ನೋಡಿದೆ .. ಯಾಕೋ ಇಷ್ಟ ಆಗಿಲ್ಲ. ಕಲರ್ ಸೂಟ್ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ / ನಾನು ಅದ್ರಲ್ಲಿ ದಪ್ಪ ಕಾಣ್ತೀನಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಉತ್ತರ ರೆಡಿ ಇರತ್ತೆ. ಹಾಗಿದ್ರೆ ಅಂಗಡಿಲಿ ಹಾಕಿ ನೋಡಿ ಚೆನಾಗಿದೆ ಅಂತ ತೊಗೊಂಡಿದ್ಯಾಕೆ ಅಂತ ಕೇಳೋ ಧೈರ್ಯ ಯಾರಿಗಿದೆ ?
ಇನ್ನು ಈ ಆನ್ ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗ್ ಇದ್ಯಲ್ಲ .. ಅದು ಯಾವ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನ ತಲೇಲಿ ಬಂತೋ ಆ ಮನುಷ್ಯಂಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ನಮಸ್ಕಾರ ! 10-15 ಐಟಂ ಕಂಪೇರ್ ಮಾಡಿ ,ಕಾರ್ಟ್ ಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ , ಎರಡು ದಿನ ಹಾಗೆ ಇಟ್ಟು, ಮತ್ತೆ ನೋಡಿ, ಅದನ್ನ ತೆಗೆದು ಬೇರೆ ಹಾಕಿ.. .. ಏನೆಲ್ಲಾ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡಿ ಅಂತೂ ಎರಡು ಮೂರು ಐಟಂ ಗಳು ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ವು ಅಂದ್ಕೊಳಿ .. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಪಸ್ ಮಾಡುವವೇ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತವೆ ! ಕಾರಣ? "ಅಯ್ಯೋ ನಾನೇನು ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ತೊಗೊಳ್ಳಿಲ್ಲ. ಹೆಂಗೆ ಕಾಣ್ಸತ್ತೆ ನೋಡೋಣ ಅಂತ ಅಷ್ಟೇ" ಅಂತಲೋ , " ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಿಸ್ತು ನಿಜವಾಗಿ ನೊಡೋಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ " ಅಂತ ನೋ , "ಇದು ಅಷ್ಟ್ ದುಡ್ಡಿಗೆ ವರ್ತ್ ಇಲ್ಲ" ಅಂತಲೋ , ಕಾರಣಗಳ ಉದ್ದ ಲಿಸ್ಟ್ ಇರುತ್ತೆ .ಹಾಂ , ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಸಾ ಕಾರಣ - "ಹೇಗೂ ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಕಾರ್ಡ್ ಪೇಮೆಂಟ್ ತಾನೇ ..ಪಾಯಿಂಟ್ಸ್ ಸಿಕ್ಕತ್ತೆ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಯೂಸ್ ಆಗತ್ತೆ " !!! ಅಲ್ಲಾ , 150 ಪಾಯಿಂಟ್ಸ್ ಗೋಸ್ಕರ 5-6 ಸಾವಿರ ಖರ್ಚು ಮಾಡ್ಬೇಕಾ ಅಂತ ನನ್ ಪ್ರಶ್ನೆ ಆದರೆ ಹಾಗೆ ಕೇಳಿ ಜೀವ ಕಳ್ಕೊಳೋ ಅಗತ್ಯ ನಂಗಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ .
ಏನೇ ಹೇಳಿ, ಏನಾದ್ರೂ ಆಯ್ಕೆ ಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ರೆ ನಾನಂತೂ ಆನ್ ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗ್ ಗೆ ಜೈ ಅನ್ನೋದು ! ನಂಗೆ ಅನುಕೂಲ ತಾನೇ? ಡ್ರೈವಿಂಗ್ , ಪಾರ್ಕಿಂಗ್ ರಗಳೆ ಇಲ್ಲ, ಶಾಪಿಂಗ್ ಬ್ಯಾಗ್ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಅಲೆಯೋ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ. ಮನೇಲಿ ಆರಾಮಾಗಿ ಕೂತಿರಬಹುದು. ಅವಳು ಲ್ಯಾಪಟಾಪ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಶಾಪಿಂಗ್ ಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರೋದ್ರಿಂದ , ನಾನು ಟಿವಿ ಮುಂದೆ ಕೂತಿರೋದು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ . ಅವಳು 108 ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾಯಿಸ್ತಾ , ನಾನು ಟ್ರಯಲ್ ರೂಮ್ ಎದುರು ಬಾಸ್ಕೆಟ್ ಹಿಡಿದು ನಿಂತು ಆಗಾಗ ಒಂದೋ-ಎರಡೂ ಡ್ರೆಸ್ ಅವಳ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು , ಅವಳು ಒಪಿನಿಯನ್ ಕೇಳಿದಾಗೆಲ್ಲ - ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ,ಓಕೆ - ಸುಮಾರಿಗಿದೆ .. ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇರೋ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ
.
ಆದರೆ ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೇಳೋರ್ಯಾರು ? ಅವಳ ಪ್ರಕಾರ ಆನ್ ಲೈನ್ ಲ್ಲಿ ಬೆಲೆ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಆಫ್ ಲೈನ್ ಲ್ಲಿ ಕಂಪೇರ್ ಮಾಡ ಬಹುದು . ಮತ್ತೆ ,ಮಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಅಂಗಡಿ ಓಡಾಡಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಸಿಗೋ ತೃಪ್ತಿ ಆನ್ ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿಲ್ಲ .(ಹಾಗಂತ ಆನ್ ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗ್ ಕಮ್ಮಿ ಆಗಿಲ್ಲ) .
ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಕೇಳಿದಾಗ "ಶಾಪರ್ಸ್ ಸ್ಟಾಪಲ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡೆ , ಮಾರ್ಕ್ ಅಂಡ್ ಸ್ಪೆನ್ಸರ್ / H &M ಲ್ಲಿ ಸೇಲ್ ಇತ್ತಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೇ ಬಾರ್ಗೇನ್ ಸಿಕ್ತು " ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳೋಕೆ ಆಫ್ ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗೆ ಬೇಕು ಅಂತ ಅವಳ ವಾದ!
ನಿಮ್ಮದೆಲ್ಲ ಏನ್ ಕಥೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನನ್ ಕಥೆ ಅಂತೂ ಹೀಗಿದೆ ನೋಡಿ !

July 25, 2019

ಬಣ್ಣಗಳು

ಬಣ್ಣಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಇರೋ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಗಂಡಸರಿಗೆ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಸತ್ಯ !
ಒಂದ್ಸಲ ಏನಾಯ್ತು ಅಂದ್ರೆ ,ಹೆಂಡ್ತಿ ಜೊತೆ ಶಾಪಿಂಗ್ ಹೋಗಿದ್ದೆ . ಇಬ್ರೂ ಅಂಗಡಿ ಲಿ ಸೀರೆ ಆರಿಸ್ತಾ , ಇರೋವಾಗ ಸೇಲ್ಸ್ ಗರ್ಲ್ ಗೆ " ಆಲ್ಲಿದ್ಯಲ್ಲ ಪಿಂಕ್ ಕಲರ್ ಆ ಸೀರೆ ತೋರ್ಸಿ , ಅದೇ, ಆ ಕಡೆ ಹಸಿರು ಸೀರೆಯ ಬಲಕ್ಕೆ ಮೂರನೇದು " ಅಂದೆ . ಅವಳು ಕಿರುನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾ "ಈ ಮೆಜೇಂತಾ ಕಲರ್ ದಾ ಸರ್ ? "

ಅವಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನನ್ನ ಕಲರ್ ಸೆನ್ಸ್ ನ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಿದಾಳೆ ಅನ್ನೋದು ನನ್ ತಲೆಗ್ ಹೊಳೆದ್ರೆ ತಾನೇ ? " ಹಾಂ ಅದೇ ಡಾರ್ಕ್ ಪಿಂಕ್ ಇದ್ಯಲ್ಲ ಅದು " ಎಂದೇ . ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರೋ ಅಮ್ಮನವರ ಮುಖ ಅದೇ ಕಲರ್ ಆಗ್ಬಿಡ್ತು. " ಸಾರಿ, ನಂಗೇನು ಅಷ್ಟು ಇಷ್ಟ ಆಗಿಲ್ಲ" ಅಂತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ರು.
"ಯಾಕೇ ? ಚೆನಾಗೆ ಇತ್ತು ಅದು . ನಿಂಗೆ ಸೂಟ್ ಆಗ್ತಿತ್ತು ಕಲರ್ " ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೇ "ಅಲ್ಲಾ, ಬಣ್ಣ ಗೊತಿಲ್ದೆ ಇರೋವ್ರು ಯಾಕೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಹೋಗ್ಬೇಕು? ಪಿಂಕ್ ಯಾವ್ದು ಮೆಜೆನ್ತಾ ಯಾವ್ದು ಗೊತ್ತಿಲ್ವ? ಆ ಹುಡುಗಿ ಎಷ್ಟು ಕೊಂಕಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ಲು. ನಿಂಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗಬೇಕಲ್ವಾ ? " ಅಂತ ಹಾರಾಡಿದ್ಲು .
"ಸಾರಿ ಕಣೆ, ನಾನು ಅದು ಡಾರ್ಕ್ ಪಿಂಕ್ ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ . ಬಿಡು ಇನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಕೋತೀನಿ " ಅಂದೇ.
ಆದ್ರೂ ಡಾರ್ಕ್ ಪಿಂಕ್ ಗೂ ಮೆಜೇಂತಾ ಕ್ಕೂ ಎಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇದೆ ಅನ್ನೋದು ಇನ್ನೂ ಅರ್ಥ ಆಗಿಲ್ಲ
ದಾರೀಲೆ ಬರೋವಾಗ ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತಿನ ಮೌನದ ನಂತರ ಅವಳಷ್ಟಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ಕೊಂಡಳು .
"ಆ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಲ್ಲಿ ಮಾವ್ ಕಲರ್ ಇಲ್ದೇ ಇದಿದ್ರೆ ಚೆನಾಗಿರೋದು ".
"ಮಾವಿನ ಕಲರ್ ? ಅದರಲ್ಲಿ ಹಸಿರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಹಳದಿನೂ ಇರಲಿಲ್ವಲ್ಲೇ ? "
ಅವಳು ಥಟ್ ಅಂತ ನನ್ನತ್ತ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಒಂದ್ ಲುಕ್ ಕೊಟ್ಟು ಏನೂ ಹೇಳದೆ ಮುಖ ತಿರುಗ್ಸಿ ಕಿಡಕಿ ಇಂದ ಆಚೆ ನೋಡ್ತಾ ಕೂತಗೊಂಡ್ಲು.
ನಾನು ಮನಸಲ್ಲೇ " ಇದೆ ಮಗನೆ ನಿಂಗೆ ಇವತ್ತು ಗ್ರಹಚಾರ" ಅಂತ ಬೆವರೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡದೆ .
ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಎಣ್ಣೆಗಾಯಿಗೆ ಅಂತ ತೊಗೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದ ಬದನೇಕಾಯಿನ ಫ್ರಿಜ್ ನಿಂದ ತೊಗೊಂಡು ಬಂದ್ಲು. ನನ್ನೆದುರು ಹಿಡಿದು " ನೋಡು, ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಲೈಟ್ ಪರ್ಪಲ್ ಕಲರ್ ದು ಗೆರೆ ಇದ್ಯಲ್ಲ .. " ನಾನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿ ಅಂತೂ ಅದನ್ನ ಕಂಡು ಹಿಡಿದೆ . "ಇದಾ ?"
"ಹೂ ಅದೇ , ಅದಕ್ಕೆ ತೀರಾ ಸಲ್ಪ ಬ್ರೌನ್ ಮತ್ತೆ ಪಿಂಕ್ ಮಿಕ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಏನ್ ಕಲರ್ ಬರತ್ತಲ್ಲ ಅದೇ " ಮಾವ್" Mauve" ಅಂದ್ಲು . ಸ್ಪೆಲಿಂಗ್ ಸಮೇತ !! ನಾನು ಆ ಕಲರ್ ನ ಇಮೇಜಿನ್ ಮಾಡೋಕೆ ಟ್ರೈ ಮಾಡಿ ವಿಫಲನಾದೆ. ಒಹ್ ಹೌದಾ? ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸಿದ್ರೂ ಮನಸಲ್ಲಿ ತಲೆಕೆರೀತಾ ಇದ್ದೆ.
ಊಟ ಆಚೆನೇ ಆಗಿದ್ರಿಂದ ಸಲ್ಪ ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ ಟಿವಿ ಮುಂದೆ ರಂಗಣ್ಣ ಕೊನೆಗೂ ಮುಂದಕ್ಕೊಗ್ತಾನೋ ಇಲ್ವೋ ನೋಡೋಣ ಅಂತ ಕೂತಿದ್ದೆ.
ಸಲ್ಪ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಬಂದವಳು ಕೈಯಿಂದ ರಿಮೋಟ್ ಕಸಿದು ಟಿವಿ ನ ಮ್ಯೂಟ್ ಮಾಡಿ ನನ್ ಕೈಗೆ ಒಂದು ಪೆನ್ ಮತ್ತು ಪೇಪರ್ ಕೊಟ್ಲು .

ನಿಂಗಿವತ್ತು ಕಲರ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಅಂದ್ಲು .
ನಾನು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಅವಳ ಮುಖ ನೋಡಿದೆ.
"ನಿಂಗೆ ಯಾವ ಯಾವ ಬಣ್ಣ ಗೊತ್ತೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಲಿಸ್ಟ್ ಮಾಡು ನೋಡೋಣ ." ಅಂದ್ಲು
ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋಕಾಗತ್ತಾ?
ಸರಿ ಎರಡೇ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನನ್ ಲಿಸ್ಟ್ ತಯಾರಾಯ್ತು .
ತಿಳಿ ನೀಲಿ , ಕಡು ನೀಲಿ ಮತ್ತೆ ನೇವಿ ಬ್ಲೂ ತಿಳಿ ಹಸಿರು , ಕಡು ಹಸಿರು ತಿಳಿ ಗೆಂಪು, ಕಡುಗೆಂಪು ತಿಳಿ ಗುಲಾಬಿ, ಕಡು ಗುಲಾಬಿ ಹಳದಿ, ಕೇಸರಿ , ಕಪ್ಪು ನೇರಳೆ, ಬ್ರೌನ್ , ಸಿಲ್ವರ್ ಮತ್ತೆ ಗೋಲ್ಡ್
ಬಿಳಿ ಮತ್ತೆ ಲೈಟ್ ಬಿಳಿ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿ ತೃಪ್ತನಾದೆ . ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದಲೇ ಅವಳ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ .
ಲಿಸ್ಟ್ ಓದುತ್ತಲೇ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದಳು !!
ಇಷ್ಟೇನಾ?

ಇನ್ನೆಷ್ಟೇ ಇರತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ?
ಹ್ಮ್ .. ಮತ್ತೆ ಈ ಲೈಟ್ ಬಿಳಿ ಅಂದ್ರೇನೋ ?
ಅದೇ ಕಣೆ ಸಲ್ಪಡಿಮ್ ಇರತ್ತಲ್ಲ ಜಾಸ್ತಿ ಬಿಳಿ ಇರಲ್ಲ ನೋಡು, ನಾಕ್ ಸಲ ತೊಳೆದ ಮೇಲೆ ಬನಿಯನ್ ಹೇಗಾಗತ್ತೆ ನೋಡು ? ಅದೇ ಕಲರ್ .
ಹಣೆ ಚಚ್ಚಿ ಕೊಂಡಳು . "ಅದಕ್ಕೆ ಆಫ್ ವೈಟ್ ಅಂತಾರೆ ಕಣೋ "
ದೊಡ್ಡ ಉಸಿರು ಬಿಟ್ಟು , ಮತ್ತೊಂದು ಪೇಪರ್ ತೊಗೊಂಡು ೫ ನಿಮಿಷ ಬರೀತಾನೆ ಇದ್ಲು.
ಆಮೇಲೆ ಅದನ್ನ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು " ಸಲ್ಪ ಓದ್ಕೋ. ನಿಂಗೆ ಸುಲಭ ಆಗ್ಲಿ ಅಂತ ಕಲರ್ ಪ್ಯಾಲೆಟ್ ಪ್ರಕಾರ ಬರ್ದಿದೀನಿ . ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ನೆನಪಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ . ಆದ್ರೂ ನಿಂಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಇದೆ. " ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕೊಂಕು ನಗೆ ಬೀರಿದ್ಲು .
ನಾನು ಆ ಲಿಸ್ಟ್ ಓದ್ತಾ ಓದ್ತಾ ಬೆವರಿ ಬಿಟ್ಟೆ .
ಬಣ್ಣಗಳು :
ಕೆಂಪು - ತಿಳಿಗೆಂಪು, ಬ್ಲಡ್ ರೆಡ್ , ಕ್ರಿಮ್ಸನ್ , ವೈನ್ ರೆಡ್ ,ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ರೆಡ್, ಚೆರ್ರಿ ರೆಡ್ ,ಡಾರ್ಕ್ ರೆಡ್ , ಮರೂನ್ ..
ನೀಲಿ - ತಿಳಿನೀಲಿ, ಡಾರ್ಕ್ ಬ್ಲೂ , ಐಸ್ ಬ್ಲೂ , ಪೌಡರ್ ಬ್ಲೂ , ನೇವಿ ಬ್ಲೂ , ಆಕಾಶ ನೀಲಿ , ಸೀ ಬ್ಲೂ , ಪೀಕಾಕ್ ಬ್ಲೂ ..
ಹಳದಿ - ತಿಳಿ ಹಳದಿ, ನಿಂಬೆ ಹಳದಿ , ಕಡು ಹಳದಿ, ಗೋಲ್ಡನ್ ಹಳದಿ
ಹಸಿರು - ತಿಳಿ ಹಸಿರು, ಗಿಳಿ ಹಸಿರು, ಪಾಚಿ ಹಸಿರು, ಕಡು ಹಸಿರು , ಕಪ್ಪು ಹಸಿರು, ನವಿಲು ಹಸಿರು, ಸೀ ಗ್ರೀನ್ , ರಾಮ ಗ್ರೀನ್ , ಲೈಮ್ ಗ್ರೀನ್ ಇತ್ಯಾದಿ
ಪಿಂಕ್ - ಲೈಟ್ ಪಿಂಕ್ , ಡಾರ್ಕ್ ಪಿಂಕ್ ,ಬೇಬಿ ಪಿಂಕ್ , ಪೌಡರ್ ಪಿಂಕ್, ಮೆಜೇಂತಾ , ರಾಣಿ ಪಿಂಕ್
ಬ್ರೌನ್ - ಲೈಟ್ ಬ್ರೌನ್, ಡಾರ್ಕ್ ಬ್ರೌನ್ ,ಸ್ಯಾಂಡ್ ಬ್ರೌನ್ , ಕ್ಯಾಮೆಲ್ ಬ್ರೌನ್ ..
ಗ್ರೇ - ಲೈಟ್ ಗ್ರೇ, ಡಾರ್ಕ್ ಗ್ರೇ , ಸಿಲ್ವರ್ ಗ್ರೇ, ಆಶ್ ಗ್ರೇ, ಸ್ಟೀಲ್ ಗ್ರೇ ...
ಕೇಸರಿ - ತಿಳಿ ಕೇಸರಿ, ಕಡು ಕೇಸರಿ, ಪೀಚ್ ( ಅಬ್ಬಲಿಗೆ ಬಣ್ಣ) , ಕಾವಿ ,ಟೆರಾಕೋಟಾ,
ನೇರಳೆ - ತಿಳಿ ನೇರಳೆ , ಡಾರ್ಕ್ ಪರ್ಪಲ್ , ವಯಲೆಟ್ , ಲೈಲಾಕ್ ,ಮಾವ್, ಲ್ಯಾವೆಂಡರ್
ಕಪ್ಪು - ಕಡುಗಪ್ಪು , ಕಾರ್ಬನ್
ಬಿಳಿ - ಪ್ಯೂರ್ ವೈಟ್ , ಆಫ್ ವೈಟ್, ಕ್ರೀಮ್
ಸಿಲ್ವರ್, ಗೋಲ್ಡ್ ..........
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣಗಳಿವೆ ಅಂತ ಮೊದಲನೇ ಬಾರಿಗೆ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು !
ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಕೇಳೇ ಬಿಟ್ಟೆ " ಅಲ್ಲಾ , ನೀನು ಮುಂಚೆ ಏನಾದ್ರೂ ಪೈಂಟ್ ಕಂಪೆನೀಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿದ್ಯಾ ? ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣಗಳಿವೆ ಅಂತಾನೆ ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೆ "
ನೀವು ಗಂಡಸರ ಹಣೆಬರಹ ಇಷ್ಟೇ ಎನ್ನುವಂಥಾ ನೋಟವನ್ನ ನನ್ನ ಕಡೆ ಎಸೆದು ಎದ್ದು ಹೋದ್ಲು .
ನಾನಿನ್ನೂ ಬಣ್ಣಗಳ ಲಿಸ್ಟ್ ನೋಡ್ತಾ ಕೂತಿದೀನಿ . ಕಣ್ಣೆದುರು " ಕಲರ್ ವೀಲ್ ' ಗರ ಗರ ತಿರುಗ್ತಾನೆ ಇದೆ .

April 14, 2014

ಬೆಕ್ಕೇ ಬೆಕ್ಕೇ.....


ಪ್ರಾಣಿ - ಪಕ್ಷಿಗಳಿಂದ  ಯಾವಾಗಲೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ  ! ದ್ವೇಷ ಅಂತೇನಿಲ್ಲ   ಪ್ರೀತಿನೂ ಇಲ್ಲ . 
ನಾಯಿ ಮರಿ ನಾಯಿ ಮರಿ ತಿಂಡಿ ಬೇಕೇ  ಎಂದು ಕಾಳಜಿ ,ತೋರಿಸುವುದೋ   ಕರೆದರೂ ಇಲ್ಲ ಹಾಲು ಬೆಲ್ಲ  ಕಾಯಿಸಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದೆ ಎಂದು ಬೆಕ್ಕಿನ  ಬಗ್ಗೆ ಅಕ್ಕರೆ ತೋರುವುದೋ .ನನ್ನಿಂದಾಗದು  .

ಬಾ ಬಾ ಗಿಣಿಯೆ ಎಂದು ಹಾಡಲಾರೆ , ಗಂಗೆ ಬಾರೆ ಗೌರಿ ಬಾರೆ ಎಂದು  ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕರೆಯಬಲ್ಲೆ ...  ನಾನು ಹೀಗೇ . ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವಿದ್ದು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ 
ನಾಯಿ ನನ್ನ ಮುಖ ಮೈ ಎಲ್ಲ , ನೆಕ್ಕುವುದಾಗಲಿ ಬೆಕ್ಕು ಮಿಯಾಂವ್ ಎನ್ನುತ್ತಾ  ಮೈ ಹೊಸೆಯುವುದಾಗಲಿ ನನಗಿಷ್ಟವಾಗದು .ನಾಯಿಯನ್ನು ಹಾಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಿಂದ ,ಮಾತಾಡಿಸಿ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಬಲ್ಲೆ ಆದರೆ ಬೆಕ್ಕು ಎಂದರೆ ಮಾತ್ರ ಮೈ ಮುಳ್ಳಾಗುತ್ತದೆ .

ದುರ್ದೈವದಿಂದ  ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ನೇಹಿತೆ ,  ನನ್ನ ಹತ್ತಿರದ ಬಳಗದ  ಕೆಲವರು  ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರಿಯರು . ಅವರಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗೆಲ್ಲ  ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ  ! 
ಹೇಳಿದ್ನಲ್ಲ ನಂಗೆ ಪ್ರಾಣಿಗಳ  ಬಗ್ಗೆ ದ್ವೇಷ  ಇಲ್ಲ . ಆದರೆ  ಅವುಗಳನ್ನು ಅತೀ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ  ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ   ಪ್ರೀತಿಯೂ ಇಲ್ಲ  ! 

ನನ್ನ ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರದ ಸ್ನೇಹಿತೆ ಒಬ್ಬಳಿಗೆ ಬೆಕ್ಕೆಂದರೆ ಮಹಾ ಪ್ರೀತಿ . ಅವಳ ಮನೆ ತುಂಬಾ  ಬೆಕ್ಕುಗಳು !  ಇರುವವರು ೪ ಜನರಾದರೆ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ೫ !!! ಅವಳ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತ ಕೂಡಲೇ  ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲೋ ಎಂಬಂತೆ  ಎಲ್ಲ  ಬೆಕ್ಕುಗಳೂ  ' ಮಿಯಾಂವ್ ' ಎನ್ನುತ್ತಾ  ನನ್ನ  ಕಾಲು  ಕೈ  ಕುತ್ತಿಗೆ  ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ  ಹತ್ತಿ ಹೊಸೆಯುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳ ಕೂದಲು  ತಾಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನನ್ನ ಅಲರ್ಜಿ  ಸ್ವಿಚ್ ಆನ್ ಆಗಿ " ಅಕ್ಷೀ ಅಕ್ಷೀ "  ಎಂದು ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. 
ನನ್ನ " ಮಾರ್ಜಾಲ ಮೈತ್ರಿಯ' ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ ಅವಳು ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ  ಎತ್ತಿಕೊಂಡು  " ಮೌಶೀಲಾ  ತುಮಚ್ಯಾ ಅಲರ್ಜೀ ಆಹೆ  , ಮಾಹಿತಿ ಆಹೆ ನಾ  ಮನ್ಯಾ .. "  (  ಮೌಶಿ ( ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ/ದೊಡ್ಡಮ್ಮ) ಗೆ  ನಿಮ್ಮ ಅಲರ್ಜಿ ಇದೇ ಗೊತ್ತಾಲ್ವಾ ಮುದ್ದೂ ... )  ಎನ್ನುತ್ತ  ನನ್ನನ್ನು  ಆ ಬೆಕ್ಕುಗಳ    'ಮೌಶಿ ' ಯಾಗಿಸಿ  ಅವುಗಳನ್ನೂ ಮುದ್ದಿಸುತ್ತಾ ರೂಮೊಳಗೆ ಒಯ್ದು ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಬರುತ್ತಾಳೆ . ಆ ನಂತರವೇ ನಾನು ನಿರಾಳವಾಗಿ  ಮಾತಾಡ  ಬಲ್ಲೆ .
ಎಷ್ಟೋ ಸಲ  ಅವಳಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ , ನಾನು ಬರೋ ಮುಂಚೆ ಫೋನ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ . ನೀನು  ಆ ಬೆಕ್ಕಿನ ಸಂತೆನೆಲ್ಲ ರೂಮೊಳಗೆ ಮುಂಚೆನೇ ಹಾಕಿರು ಅಂತ.  " ಏ  ಹೋಗೆ, ನೀನು ಬರೋವರೆಗಾದ್ರೂ ಅವು ಪಾಪ ಆರಾಮಾಗಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿರಲಿ ಬಿಡು ! ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನೀನೆ  ಬೆಕ್ಕನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸೋದು ಕಲಿಬಾರದಾ ? ' ಎಂದು ಕಿಚಾಯಿಸುತ್ತಾಳೆ . 

ಇದು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ  ಕಥೆಯಾದರೆ , ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ತವರಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು  ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಚ್ಚು !
ಅಲ್ಲಿರುವ ಎರಡು - ಮೂರು ಬೆಕ್ಕುಗಳಿಗೆ  ಸಿಗುವ ಉಪಚಾರ ನೋಡಬೇಕು !!! ಅಹಾಹಾ .. ಒಂದು ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಹಾಲಿನ ಜೊತೆ  ಮಂಡಕ್ಕಿ ಮಾತ್ರ ತಿಂದರೆ   ಮತ್ತೊಂದು , ಹಾಲು  ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಕುಡಿಯುವುದು  ! ಒಂದು ಅಮ್ಮನ ಮುದ್ದಿನ ಬೆಕ್ಕಾದರೆ  ಮತ್ತೊಂದು ಅಪ್ಪಾಜಿಯದು ! ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವ ಮುದ್ದು , ಉಪಚಾರ ಎಲ್ಲ ನೋಡುವಾಗ .. " ನೀವು ನಮಗೇ  ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು  ಅಪ್ಪಾಜಿ ಅಮ್ಮನ ಕಾಲೆಳೆಯುತ್ತೇವೆ !   

ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಬೆಕ್ಕಂತೂ ಅವರಿಲ್ಲದಾಗ  ಹತ್ತು ಸಲ ಮನೆಯನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತದೆ ,  ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರೇ ಊಟ ಹಾಕ  ಬೇಕು  .. ಅವರಿಲ್ಲದಾಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಊಟ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ   ಎಂದೆಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ . ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಖುರ್ಚಿ ತನ್ನದೇ ಸೊತ್ತು  ಎಂಬಂತೆ ಇಡೀ ದಿನ ಅದರ ಮೇಲೇ ಮಲಗಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತದೆ . ಈ ಬಗ್ಗೆ  ಒಮ್ಮೆ  ಒಂದು ತಮಾಷೆ ನಡೀತು .  ಅಮೆರಿಕಾದಿಂದ  ರಜೆ ಗೆ ಬಂದ  ನನ್ನ ತಮ್ಮನ ಮಗಳು ಮೂರೂವರೆ ವರ್ಷದ ' ವಿಸ್ಮಯಾ'  ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರಿಯೆ. ಇಡೀ ದಿನ ಬೆಕ್ಕುಗಳ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ಅವುಗಳನ್ನೂ ಹಿಡಿದು  ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಅವಚಿಕೊಂಡು , ಮುದ್ದಿಸಿ , ಆಮೇಲೆ ಅವಳದೊಂದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ  ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು   ಜಿಗಿಯದಂತೆ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಾ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಳು . 
ಒಂದು ದಿನ  ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಯಾರೋ  ಮನೆಗೆ ಬಂದರು .  ಮಲಗಿದ್ದ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಎದ್ದು ಬಂದು ಅವರ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ  ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದರು .ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಓಡಿ  ಬಂದ ವಿಸ್ಮಯಾ  " ಅಜ್ಜಾ ಅಜ್ಜಾ , ಅಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಗೋ ಬೇಡಾ .. ಅದು  ' ಬೆಕ್ಕಿನ ಕುರ್ಚಿ '  ಎನ್ನುವುದೇ !   ಹಾಲ್  ನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಲೆ  ನಗು ತುಂಬಿ ಬಿಟ್ಟಿತು !   ಆ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಬೆಕ್ಕು ಮಲಗಿದ್ದನ್ನೇ ನೋಡಿದ್ದ  ಪುಟ್ಟಿ ಗೆ ಅದು ಬೆಕ್ಕಿನ ಕುರ್ಚಿಯೇ ಆಗಿತ್ತು ! 

ನನ್ನ ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಊರೊಟ್ಟಿನ ಬೆಕ್ಕೊಂದಿತ್ತು . ಯಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಪ್ಪಳ ಕರಿದರೂ ಆ ಬೆಕ್ಕು ಹಾಜರ್ !  ಮ್ಯಾಂ ಮ್ಯಾಂ  ಅಂತಾ  ಹಪ್ಪಳ ಕರಿಯುತ್ತಿದ್ದವರ ಕಾಲು ಸುತ್ತೋದು .ಅದಕ್ಕೊಂದು  ಹಪ್ಪಳ ಹಾಕಿದ ಹೊರತು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ.  ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಕರಿದಿಟ್ಟ ಹಪ್ಪಳದ ಪ್ಲೇಟ್ / ಡಬ್ಬಿ  ಕಾಣಿಸ್ತೋ ಹೋಗಿ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು.  

ಅದೇನೋ , ಯಾವಾಗಲೂ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮುದುಡಿ ನಿದ್ರಿಸುವ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಒಂಥರಾ ಆಲಸ್ಯದ ಮೂಟೆ ಏನೋ ಎನಿಸುತ್ತದೆ ನಂಗೆ. ಮನೆಯವರು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದರೂ ತಮಗೆ ಬೇಡ ಎನಿಸಿದರೆ ಗುರುಗುಡುವ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ತೀರಾ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. 

ನನ್ನ ಮಾರ್ಜಾಲ ದ್ವೇಷಕ್ಕೂ  ಆ ಬೆಕ್ಕುಗಳು ನಂಗೆ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿಯಿಂದ ಗಂಟು ಬೀಳುವುದಕ್ಕೂ ಅದೇನು  ನಂಟೋ ! 
ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ , ನಾವು ರಜೆಗೆಂದು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ವಿ. ತಿರುಗಿ ಬರಲು ೨ ದಿನ ಇದ್ದಾಗ  ಪುಣೆಯಿಂದ ಫೋನ್! ನಮ್ಮ  ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರದ್ದು. ನಿಮ್ಮನೇಲಿ ರಾತ್ರಿ ಏನೋ ಶಬ್ದ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು  ಕಟ ಕಟ ಅಂತ , ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕೇಳದೇನೇ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ನೋಡಿದ್ವಿ. ಗಾಬರಿ ಆಗೋ ತರ ಏನೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಇಲಿ ಸೇರ್ಕೊಂಡಿದ್ಯೇನೋ  ನೀವ್ಯಾವಾಗ ಬರ್ತೀರಾ ಅಂತ.   ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರತ್ರ ಯಾವಾಗಲೂ ಒಂದು ಕೀ ಸೆಟ್ ಕೊಟ್ಟಿರ್ತಾ ಇದ್ವಿ. ಹಾಗಾಗಿ  ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ನಾವು   ಬರೋದು ೨ ದಿನ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ನೀವು ಬೇಕಿದ್ರೆ ಇನ್ನೊಂದ್ ಸಲ ನೋಡಿ  ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಾಯ್ತು .  
ಇಲಿ ಎಲ್ಲಿಂದ  ಬಂತಪ್ಪಾ , ಕಿಟಕಿ ಎಲ್ಲ ಸರ್ಯಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿದ್ವಲ್ಲಾ ಅಂತ ಯೋಚನೆ  ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯೋವರೆಗೂ.

ಒಳಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಸರ್ಯಾಗೆ ಇತ್ತು.  ಸಿರಿಯ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ಒಳ ಹೋದರೆ ಒಂಥರಾ ವಾಸನೆ.  ಕಿಟಕಿ ತೆಗೆಯೋಣ ಅಂತ ನೋಡಿದ್ರೆ ಕಿಟಕಿ  ಅರ್ಧ ತೆಗೆದೇ ಇತ್ತು ! ಅಯ್ಯೋ ರಾಮ ಇದ್ಯಾಕೆ  ಈ ಕಿಡಕಿ ಪೂರ್ತಿ ಹಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದ್ಕೋತಾ ಮಂಚದ ಹತ್ರ ಹೋದ್ರೆ  ಗುರ್ರ್ರ್ ಅನ್ನೋ ಶಬ್ದ.  ಆಮೇಲೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ,ಬೆಕ್ಕು !  

ಹೋಗೋವಾಗ ಹೊರಗೆ ಒಣಗಿಸಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆನೆಲ್ಲ ತೆಗೆದು ರಾಶಿ ಮಾಡಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೇ ಹಾಕಿ ಹೋಗಿದ್ವಿ. ಆ ಬೆಕ್ಕು ನೋಡಿದ್ರೆ , ಸ್ವಲ್ಪ ತೆಗೆದಿದ್ದ ಕಿಡಕಿಯ ಬಾಗಿಲು  ಸರಿಸಿ , ತನಗಾಗುವಷ್ಟು ಜಾಗ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಬಂದು ಮಂಚದ ಮೂಲೇಲಿ ಮರಿ ಹಾಕಿತ್ತು !!!! ನನಗಂತೂ ಸಿಟ್ಟು ನೆತ್ತಿಗೇರ್ತು . ಆದರೆ ಅದು ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ ಮರಿ ಹಾಕಿದ ಬೆಕ್ಕು. ಹತ್ತಿರ ಹೋಗೋದು ಅಪಾಯನೇ.ನಾವು ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಎಷ್ಟು ಹುಶ್ ಹುಶ್  ಅಂದ್ರೂ ಮಿಸುಕಾಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ನಮ್ಮನೆ ಮಂಚದ ಮೇಲೇ ಮಲಗಿ ನಮಗೇ ಗುರ್ರ್ ಅಂತಿತ್ತು. 

 ಮರುದಿನ ತಾಯಿ ಬೆಕ್ಕು ಎಲ್ಲೋ ಹೋದಾಗ ಮರಿಗಳನ್ನು ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಾಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಯ್ತು . ಮನೆಗೆ  ಬಂದಿದ್ದೆ ತಾಯಿ  ಹುಡುಕೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡ್ತು  ಮರಿಗಳನ್ನು. ಅಂತೂ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಅಲ್ಲೇ ಕೂತ್ಕೊಳ್ತು . ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ  ಮರಿಗಳು ನಾಪತ್ತೆ. ಸದ್ಯ ಹೋಯ್ತು ಪೀಡೆ  ಅಂದ್ಕೊಂದ್ವಿ . ಈ ಮನೆ ಮರಿಗಳಿಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತ ಅಲ್ಲಾ  ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಸಾಗಿಸಿರಬೇಕು ಅಂತ ಖುಷಿ ಪಟ್ವಿ . ಮಂಚ ಎಲ್ಲ ಕ್ಲೀನ ಮಾಡಿ ಬಟ್ಟೆನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಬಿಸಿನೀರು , ಡೆಟಾಲ್ ಹಾಕಿ ತೊಳೆದು  ಚೊಕ್ಕ ಮಾಡೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆ ಬೆಕ್ಕನ್ನು ಸಾಯ್ಸ್ ಬಿಡೋ ಅಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು ನಂಗೆ . 

 ರಾತ್ರಿ ಮಲಗಿ ಇನ್ನೇನು ನಿದ್ದೆ ಬರತ್ತೆ ಅಂದಾಗ ಏನೋ ಶಬ್ದ . ಸಣ್ಣ ಮರಿ ' ಮಿಯಾಂವ್ " ಅಂದಂಗೆ.  ಮಹೇಶ್ ಗೆ ಹೇಳಿ   ದಾಗ .. ನಿಂಗೆ  ಆ ಬೆಕ್ಕು ತುಂಬಿದೆ ತಲೇಲಿ  ಮಲಗು ಸಾಕು ಅಂದ್ರು. 
ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವರಿಗೂ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿತು. ಸರಿ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಮರಿ ಹುಡುಕೋ ಕೆಲಸ ಸ್ಟಾರ್ಟ್!  ಬಹಳ ಹುಡುಕಿ  ಶಬ್ದದ ಮೂಲ ಹಿಡಿದು ನೋಡಿದರೆ , ನಮ್ಮ ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ  ಗೋಡೆ ಬದಿಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಮರಿಗಳು !!!  ಹೇಗಿದೆ ಅಮ್ಮ ಬೆಕ್ಕಿನ ಉಪಾಯ !!  ಅದ್ಯಾವ ಮಾಯದಲ್ಲಿ ಆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸಾಗಿಸಿತೋ !! ಮತ್ತೆ ರಾತ್ರಿ ಆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಬಾಲ್ಕನಿಯ ಬಾಕ್ಸಿಗೆ  ಮರಳಿಸಿ  ಮಲಗಿದ್ದಾಯ್ತು . 

ಹೀಗೆಲ್ಲ ಕಾಟ ಕೊಡೊ ಬೆಕ್ಕುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೆ ದ್ವೇಷ ಅಲ್ದೇ ಇನ್ನೇನು  ಭಾವನೆ ಬರೋಕ್ ಸಾಧ್ಯ ಆಲ್ವಾ? 
ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜನ ಮಾರ್ಜಾಲ ಪ್ರಿಯರಿದ್ದೀರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನೀವೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಬೈಕೋಬೇಡಿ  . 

December 4, 2011

ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್


ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಾಯ್ತು ಬರೀದೆ . ಹಳೆಯದನ್ನೆಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆ ಓದುವಾಗ  ಒಮ್ಮೆಲೇ ,  ರೇಡಿಯೋ , ಟಿವಿ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ . ಮತ್ತೆ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್  ಬಿಟ್ಟೇ ಬಿಟ್ನಲ್ಲ   ಅಂತ ನೆನಪಾಯ್ತು . 
ರೇಡಿಯೋ  ಮತ್ತು ಟಿವಿ ಗಳ ನಡುವಿನ  ಕಾಲವನ್ನು ಆಳಿದ್ದು  ಈ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಎಂಬ  ವಸ್ತು ! ನಾವು ಮಾತಾಡಿದ್ದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಅದರಿಂದ ಕೇಳಬಹುದು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯೇ  ಒಂಥರಾ " ಥ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್ !!" 
ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ  ನಾನೂ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್  ನೋಡಿದ್ದು ಬಹುಶಃ ನಾನೂ  ೭ ನೆ ಕ್ಲಾಸ್ ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ . ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ  ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದ  ಆಕರ್ಷಣೆ ಅದು .  " ನ್ಯಾಷನಲ್ "   ಎಂಬ ಬ್ರಾಂಡ್ ಎಂದು ನೆನಪು .  ಮಲಗಿಸಿ ಇಡಬೇಕಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಮಾಡೆಲ್ .  
"ರಾಮಣ್ಣ ನ ಮನೇಲಿ ಎಂತದೋ  ಹೊಸ ನಮನಿ ರೇಡಿಯೋನಡ , ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಡಷ್ಟೇ ಬೇಕಾದರೂ ಹಾಕಿ ಕೇಳಲೇ ಬತ್ತಡ "   ಎಂಬ ಸುದ್ದಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೆ. 
ಚೌತಿ ಹಬ್ಬದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಗಣಪತಿ ನೋಡಲು ಹೋದವರೆಲ್ಲ  ಗಣಪತಿಯ ಕಡೆ  ಲಕ್ಷ್ಯ ಕೊಡದೆ .. ಈ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಅನ್ನು ಅರಸುತ್ತಿದ್ದರು . ಅದು ನೋಡಲು ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿರದ ಮಕ್ಕಳಂತೂ   ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ,  ಗಣಪತಿಯ ಪೀಠದಲ್ಲಿ  ಹೀಗೆ ತಮಗೆ  ತಿಳಿದಂತೆ ಅರಸುತ್ತಿದ್ದರು . 
ನಾವು ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ   ರಾಮಣ್ಣ   ನಮ್ಮನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆದು ಪ್ರಸಾದ  ಕೊಟ್ಟರು. ಹಾಗೇ, ಹೊಸ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಅನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು .  ಸುಮಾರು ೧೦ ಇಂಚು ಉದ್ದ, ೬ ಇಂಚು ಅಗಲದ ಬಾಕ್ಸ್ ಗೆ ೫-೬ ಚೌಕ ಬಟ್ಟನ್ ಗಳು . ಒತ್ತಿದರೆ ಹಾಡುವ , ಒತ್ತಿದರೆ ನಿಲ್ಲುವ , ಹಿಂದೊಡಿಸಿ , ಮುಂದೊಡಿಸಿ ಕೇಳಬಹುದಾದ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ನಮಗೆ  ಪುಳಕ ತರುತ್ತಿತ್ತು . ಮರುದಿನ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ  ಈ ಹೊಸ ವಸ್ತುವನ್ನು ನೋಡಿದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ  ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ,  ರೇಡಿಯೋದ ಬಗ್ಗೆ ತಕ್ಕ ಮಟ್ಟಿನ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದವನೊಬ್ಬ   ಈ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾವ ಯಾವ  ಸ್ಟೇಶನ್ ಬರುತ್ತದೆ ? ಸಿಲೋನ್ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಭಾರತಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತದಾ? ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದೇ?  ಜಂಭ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾದೆವು. ನೋಡಿದ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿ  ಇಂಥಾ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯವನ್ನು ಕೇಳಲು ಮರೆತೆವಲ್ಲ ಅಂದು ಹಳ ಹಳಿಸಿದೆವು ! ಹಾಗಿದ್ದರೂ , ಬಿದ್ದರೂ ಮೀಸೆ ಮಣ್ಣಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ  " ಅಯ್ಯೋ ಅದೆಲ್ಲ  ಕೇಳೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಯಾರೋ ಬಂದರು . ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ  ಪುರಸೋತ್ತಲ್ಲಿ  ಹೋಗಿ  ಎಲ್ಲಾ ತಿಳಿದು ಬರುತ್ತೇವೆ  " ಎಂದು ಸಮಜ್ಹಾಯಿಸಿದ್ದೂ ಆಯಿತು .

ಆ ದಿನ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ , ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಮುಂದೆ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಟ್ಟೆವು . ಅವರು ನಕ್ಕು  ನಮಗೆ , ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್  ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.
ಏನು ಕೇಳ ಬೇಕಾಗಿದೆಯೋ ಅದನ್ನು ಮೊದಲು ' ಕ್ಯಾಸೆಟ್ 'ನಲ್ಲಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿ  ಇಟ್ಟಿರಬೇಕು .ಆ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಹಾಕಿದಾಗ  ಅದರಲ್ಲೇನು ಟೇಪ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆಯೋ ಅದು ಮಾತ್ರ  ಕೇಳುತ್ತದೆ  ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಯಿತು . ನಾವು ಮಾತಾಡಿದ್ದನ್ನು ಹಾಗೆ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿ ಕೇಳಬಹುದು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಪುಳಕ ತಂದರೆ , ಬರೀ ಅದಷ್ಟನ್ನೇ  ಕೇಳಬೇಕಲ್ಲ , ರೇಡಿಯೋದ ಹಾಗೆ ವೈವಿಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬ  ನಿರಾಸೆಯೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. 

ಹೀಗಿದ್ದರೂ , ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್  ತುಂಬಾ ಕುತೂಹಲದ ವಸ್ತುವಾಗಿತ್ತು. ಆ ವರ್ಷ ನಮ್ಮ  ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ನ  ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ , ಡ್ಯಾನ್ಸ್  ಮಾಡುವವರಿಗೆ  ಹಿನ್ನೆಲೆ ಗಾಯಕರು ಬೇಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ರಾಮಣ್ಣ ನ ಹೊಸಾ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ  ಹಾಡುಗಳನ್ನು  ಟೇಪಿಸಿಕೊಂಡು  ಆ ದಿನ  ಮೈಕ್ ಮುಂದೆ  ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಆನ್ ಮಾಡಿದಾಗ  ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುವವರಿಗೂ ಏನೋ ಸಂಭ್ರಮ !!!! 

ಮರುವರ್ಷ ನಮ್ಮನೇಲೂ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಬಂದಾಗ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಡಿಯುವವರೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ! ಅಲ್ಲದೆ , ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೊಸಾ ಮಾಡೆಲ್ ಬಂದಿತ್ತು . ಟ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಟರ್ ರೇಡಿಯೋದಂತೆಯೇ ಕಾಣುವ " ಪ್ಯಾನಸೋನಿಕ್ "   ಸುಂದರವಾಗಿ ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿತ್ತು . ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ . ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದು  ೨-೩ ಕ್ಯಾಸೆಟ್  ಮಾತ್ರ. ಭಜನ್  ಮತ್ತು ಹಿಂದುಸ್ತಾನೀ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ್ದು. ನಮಗೋ ನಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚಿನ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬೇಕು ಬೇಕಾದಾಗೆಲ್ಲ  ಕೇಳುವ  ಆಸೆಯಿತ್ತು ಆದರೆ ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ಮುಂದೆ ಯಾರೂ ಬಾಯಿ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗಿನಂತೆ ಗೂಡಂಗಡಿಗಳಲ್ಲೂ   ಕ್ಯಾಸೆಟ್ , ಸಿಡಿ  ಸಿಗುವ ಕಾಲವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ . ಸಾಗರ ಪೇಟೆಗೆಲ್ಲ   ಇದ್ದಿದ್ದು ೨-೩ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಅಂಗಡಿಗಳು ಮಾತ್ರ. ಅವರಲ್ಲಿಯೂ  ರೆಡಿ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಗಳು ಕಮ್ಮಿ. ನಾವು ಆರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆದುಕೊಂಡು , ನಂತರ ೧೦-೨೦ ದಿನಗಳ  ನಂತರ , ಅಷ್ಟೆ ಸಲ ನೆನಪು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಅಂತೂ  ಒಂದು ಕ್ಯಾಸೆಟ್  ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು . ಸೋನಿ  ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಆದರೆ  ಸುಮಾರು ೪೦ -೪೫ ರೂಪಾಯಿ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು .  ಅಂದಿನ ದಿನಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅದು ಸಾಕಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತವೇ . ಅಂದರೂ ನಾವು ಏನೆಲ್ಲಾ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡಿ ಅಪ್ಪಜಿಯಿಂದ ಒಂದು ಹಳೆಯ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಅನ್ನು ನಮಗಾಗಿ ಪಡೆದೆವು. 

ಒಂದು ಸಲ  ಏನಾಯ್ತು ಅಂದ್ರೆ , ಅಪ್ಪಾಜಿ -ಅಮ್ಮ ಇಬ್ಬರೂ ಯಾವ್ದೋ  ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರು . ರಾತ್ರಿ ಕೊನೆ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಬರುವವರಿದ್ದರು. ಆ ದಿನ ನಾವು ಫುಲ್ ಖುಷ್ !  ಅವರು ಬರೋದ್ರೊಳಗೆ  ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಟೇಪ್ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕೂಂತ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ವಿ.  ನಾನು ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ತಮ್ಮಂದಿರು   ಜೊತೆಗೆ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಇನ್ನಿಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಸೇರಿಕೊಂಡೆವು . ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡ್  ಆನ್ ಮಾಡಿ ,ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಒಳಗೆ ಹಾಕುವಾಗ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಡವ ಡವ . ಕ್ಯಾಸೆಟ್  ಹೇಗೆ ಹಾಕುವುದೂ ಎಂದೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ನಮಗೆ . ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಹಾಕಿ ತೆಗೆದು ಮಾಡಿ , ಅಂತೂ ಅದು ಸರಿಯಾಗಿ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೊಂಡಿತು. ಸರಿ , ಮುಂದೇನು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ .  ನಾವು ಹಾಡು ಕೇಳುವುದು ಯಾವಾಗಲೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ , ಹೀಗಾಗಿ , ಇವತ್ತು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವುದು ಎಂದಾಯ್ತು . ಅದೂ ಸರಿ , ಏನನ್ನು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವುದು? 
ಆಗ " ಬಂಧನ " ಸಿನೆಮಾ  ರಿಲೀಸ್  ಆದ ಹೊಸದು. ಅದರ ಹಾಡುಗಳು ಬಹಳ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದವು. ಸರಿ ಅದನ್ನೇ ಹಾಡುವುದು ಎಂದಾಯಿತು . ಆಮೇಲೇನು ? ೨ ಹಾಡುಗಳು ಮುಗಿಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ  ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟೆ ಮುಗೀತು !  ಅದು ಹ್ಯಾಗೆ ಅಂತೀರಾ? ಒಬ್ಬರಾದ ಮೇಲೊಬ್ಬರೂ   ೫ ಜನ ಒಂದೇ ಹಾಡನ್ನೇ  ಹಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ  ಇನ್ನೇನಾಗತ್ತೆ  ? ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಇಡೀ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ನಲ್ಲಿ  " ನೂರೊಂದು ನೆನಪು ...  , ಪ್ರೇಮದಾ ಕಾದಂಬರಿ .. " ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೇನೂ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ !!!  ೫ ವಿಭಿನ್ನ ಸ್ವರಗಳಲ್ಲಿ  !!  ಜೊತೆಗೆ ಟೇಬಲ್ ಕುಟ್ಟುವ ,  ಪ್ಲೇಟ್ ತಟ್ಟುವ ಮ್ಯೂಸಿಕ್  ಬೇರೆ ! 
ಅಂತೂ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್  ಮುಗಿದಾಗ  ನಮಗೆ ಏನೋ ಸಾಧಿಸಿದ ಹೆಮ್ಮೆ . ಪುನಃ  ಪುನಃ ಹಾಕಿ ಕೇಳಿದ್ದೆ ಕೇಳಿದ್ದು.  ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಶಾಭಾಸ್  ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನು , ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತಿದ್ದಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅಂತ ಸಲಹೆಗಳೇನು .. ...
ಸಂಜೆ  ಸಾಗರದಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿದ ಅಪ್ಪಾಜಿ , ನಮ್ಮ ಸಾಹಸ ನೋಡಿ  ( ಕೇಳಿ ? ) ದಂಗಾದರು .  ಅಷ್ಟು ದುಬಾರಿಯ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ ಅನ್ನು ಈ ರೀತಿ  ಹಾಳು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ  ನಮ್ಮನ್ನು ತರಾಟೆಗೆ  ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು ! ಅದಾದ ಕೆಲ ತಿಂಗಳುಗಳ ವರೆಗೆ ನಮಗೆ  ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಬಳಿ  ಸುಳಿಯುವ ಹಾಗೂ  ಇರಲಿಲ್ಲ !    

ಕ್ರಮೇಣ  ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್  ತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನ ದಲ್ಲೂ ಬಹಳಷ್ಟು  ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರ ಗಳಾದವು. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು  " ವಾಕ್ ಮನ್   " . ಪುಟ್ಟದಾದ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ  ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತಿರುಗಬಹುದಾದ  ಇದು ತುಂಬಾ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿತ್ತು ! ಜೊತೆಗೆ, ವಯರ್ ಕಿವಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು  ನಾವೊಬ್ಬರೇ ಹಾಡು ಕೇಳಬಹುದಾದ  ಮಜಾ ಬೇರೆ  !! 

ವಾಕ್ ಮನ್  ಎಂದಾಗ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯೊಬ್ಬರು ಹೇಳಿದ ಘಟನೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ .

ಅವರು ಸಂಬಂಧಿಯೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರಂತೆ. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿಯೂ ಇದ್ದರಂತೆ . ಆತ    ತನ್ನ ಹೊಸಾ      " ವಾಕ್ ಮನ್   " .  ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದನಂತೆ . ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಹಿರಿಯ ಹೆಂಗಸೋಬ್ಬರೊಡನೆ ಮಾತಾಡುತ್ತ  ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ  ಇವರು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರಂತೆ . ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಪತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ತವರಿಗೆ ಬಂದು ಈಗ ತಮ್ಮನ ಮಗನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ  ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಆಕೆ , ಇವರೊಡನೆ ತನ್ನ ಸುಖ ದುಃಖ ತೋಡಿ ಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ರಂತೆ .  " ನಮ್ಮ  ರಾಗೂ  ಚೋಲೋವ್ನೆಪಾ . ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ನೇ ಸ್ವಲ್ಪ  ಒಂಥರಾ. ಎನ್ನುತ್ತಾ  ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಆಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ  ತಮ್ಮ ಬೇಸರವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡರಂತೆ  . ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ   ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಇವರುಗಳು   ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಬಿಟ್ಟು  ಅದನ್ನು ಪ್ಲೇ ಮಾಡಿದರಂತೆ . ತನ್ನದೇ ದನಿ ಕೇಳುತ್ತಲೇ , ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ಆಕೆ ,  "ಏನೋ ಇದು ? ಈ ಪೆಟ್ಗೆ ಲಿ ಯಾರಿದಾರೋ ? ನಾ ಹೇಳಿದನ ನಂದೇ ದನೀಲಿ ಯಾರೋ ಅಂತಾ ಇದಾರಲ್ಲೋ ? ಅಯ್ಯೋ , ನಂ ರಾಗೂ  ಕೇಳಿದ್ರೆ ಏನಂದ್ಕೊತಾನೋ ... ಏ , ಅವನಿಗೇ  ಕೇಳದೆ ಇರೋ ತರ   ಮಾಡೋ . .... ಎಂದೆಲ್ಲ ಅಲವತ್ತು ಕೊಂಡರಂತೆ .

ನನ್ನ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಕೂಡ  ಕೆಲವು ಹಿರಿಯರ  ( ಅಪ್ಪಾಜಿಯ ತಾಯಿ , ಸೋದರ ಮಾವ , ಭಾವ , ಅಮ್ಮನ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ  ಇತ್ಯಾದಿ) ದನಿಯನ್ನು   ಸಂದರ್ಶನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ . ಆ ಹಿರಿಯರು ಬಹಳ ಮಂದಿ ಈಗ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅವರ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳುವ ಅವಕಾಶ ನಮಗಿದೆ ! 

ಈಗ ವಾಕ್  ಮನ್ ಕೂಡ  ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ .. ಇನ್ನೂ ಪುಟ್ಟದಾದ , ಆದರೆ ಸಾವಿರ ಗಟ್ಟಲೆ  ಹಾಡುಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ  ಐ ಪಾಡ್  ಗಳು ಬಂದಿವೆ . ಕೆಲವೇ ಸೆಂಟಿ ಮೀಟರ್ ಗಾತ್ರದ  ಇವು ಗಳಲ್ಲಿ  ಬಹಳಷ್ಟು  ಹಾಡುಗಳನ್ನು  ತುಂಬಾ ಬಹುದಾದರೂ  ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ . ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಂತೆ  ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದಾಗುತ್ತಾ, ಆದರೆ  ಇನ್ನೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಹಾಡುಗಳನ್ನೂ ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ  ಮೆಮೊರಿ ಕಾರ್ಡ್ ಗಳು  ಬಂದಿವೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಮೊಬೈಲ್ ಅನ್ನೇ  ಹಾಡು ಕೇಳಲು ಬಳಸ ಬಹುದಾಗಿದೆ ! ಇವೆಲ್ಲ ಏನೇ  ಬಂದರೂ ,  ಮೊದಲ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ತಂದ ಎಕ್ಸೈಟ್ ಮೆಂಟ್  ,ಕೌತುಕ, ಕುತೂಹಲ  ಇನ್ನೂ ಮರೆಯಲಾಗದು ! 

August 31, 2010

ಕೊಲೆಯಾದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ !

ಇಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲ್ ಬಾಕ್ಸಿನಲ್ಲಿ  ಕಂಡ ಈ  ಬೋರ್ಡ್ ಗಳನ್ನು  ನೋಡಿದಾಗ  ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗುವಂತೆ ನಕ್ಕು ಬಿಟ್ಟೆ.  ನೀವೂ ನಗೋದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ. ಹಲವರು  ಈಗಾಗಲೇ  ನೋಡಿರಬಹುದು . ಆದರೂ.....
ಇವರ ಉದ್ದೇಶ  , ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಸರಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಉತ್ಸಾಹವೋ ಅಥವಾ   ಸುದೀರ್ಘ ಕಾಲ  ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಸಿ  ನಮ್ಮ  ಭಾಷೆ - ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ  ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೋ .... ಗೊತ್ತಿದ್ದವರು ಹೇಳಿ !  

ಜಲಾಶಯದೊಳಗೆ ಹೊಕ್ಕುಬಿಡಬೇಡಿ





WANT A GLASS OF ' LAME ' JUICE ?



' ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡ ಬಹುದೇ?  




MAN    MARKET ??? 

ಇಲ್ಲಿ ಏನು ಸಿಗಬಹುದು ??


  
ಮದುವೆಯಾಗದ  ಹುಡುಗರೇ ...... ನಂ. ನೋಟ್ ಮಾಡ್ಕೊಳಿ  !!





ಬೋರ್ಡ್  ನೋಡಿ   ಸ್ಪೆಲ್ಲಿಂಗ್ ಮರ್ತು ಹೋಗ್ತಿದೆ ನಂಗೆ!!!











ಕೊನೆಯ  ಬೋರ್ಡ್ ಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯೇ  ಮರೆತು ಹೋದರೆ ,  ನಾನು ಜವಾಬ್ದಾರಳಲ್ಲ !!!!


ಇದೀಗ ತಿಳಿದು ಬಂದಂತೆ ,  ಬ್ರಿಟಿಷರು ಈ ಬೋರ್ಡ್ ಬರೆದವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸುದ್ದಿ !!!!

August 24, 2010

ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ

भैया मेरे राखी के बंधन को निभाना .....
बहेना ने भाई के कलाई पे प्यार बांधा है ... रेशम कि डोरी से संसार बंधा है ..

ಎಂಬ ಹಾಡುಗಳು ರೇಡಿಯೋ / ಟೀ ವಿ ಅಥವಾ ಧ್ವನಿವರ್ಧಕಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳ ತೊಡಗಿತು ಎಂದರೆ ' ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ್ ' ಹತ್ತಿರ ಬಂತು ಎಂದರ್ಥ !

ಬೋರ್ಡಿಂಗ್ ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿರುವ ತಮ್ಮನಿಗೆ ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ ದ ದಿನ ' Surprise ' ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟು ಖುಷಿ ಪಡಿಸುವ ಅಕ್ಕ , ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಂಡು , ಆರತಿ ಎತ್ತಿ, ತಿಲಕವಿಟ್ಟು ರಾಖೀ ಕಟ್ಟಿದ ಪುಟ್ಟ ತಂಗಿಗೆ " ಗಿಫ್ಟ್ ' ಮರೆತು ಹೋಯಿತು ಎಂದು ನಾಟಕವಾಡಿ ಅವಳ ಮುಖ ಚಿಕ್ಕದಾದಾಗ ಚಾಕೊಲೆಟ್ ನ ದೊಡ್ಡ ಪ್ಯಾಕೆಟ್ ಕೈಯಲ್ಲಿತ್ತು ರೇಗಿಸುವ ಅಣ್ಣನ Cadburry ಯ ಜಾಹೀರಾತುಗಳು ಟಿವಿ ಯಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದರೆ ರಾಖೀ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ ಎನ್ನಲು ಏನೂ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ !


ಮಾರ್ಕೆಟ್ ನ ಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ರಾಖಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ೧ ರೂಪಾಯಿಯ ಸಾದಾ ರಾಖಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ನೂರಾರು ರೂಪಾಯಿ ಬೆಲೆಯ ರಾಖಿ ಗಳೂ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಚಿನ್ನದ - ಬೆಳ್ಳಿಯವೂ ಬಂದಿವೆಯಂತೆ .ಕೆಲವು ಹುಡುಗರು ಮುಂಗೈಯಿಂದ ಮೊಳಕೈ ವರೆಗೂ ತರಹಾವರಿ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಓಡಾಡಿದರೆ , ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಕಾಲಿಡಲು ಭಯ ! ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ತಾವು ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ಲೈನ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರೋ ಹುಡುಗಿ ಬಂದು " भैया मेरे राखी के बंधन को निभाना .. " ಎಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅಂತ .

ಸೋದರ -ಸೋದರಿಯರ ನಡುವಿನ ವಾತ್ಸಲ್ಯಕ್ಕೆ ಒಂದು ಚಂದದ ರೂಪ ಕೊಟ್ಟ ಹಬ್ಬವಿದು. ಕೇವಲ ಒಡ ಹುಟ್ಟಿದವರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅಂಥಾ ಭಾವನೆ ಇರುವ ಯಾರಿಗೂ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿ ತಮ್ಮ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸುವ ದಿನವಿದು. ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಂತೂ ಜಾತಿ -ಮತ ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ , ' ರಾಖೀ ' ಕಟ್ಟುವುದು ಯಾವಾಗ ಆರಂಭವಾಯಿತು, ಮೊತ್ತ ಮೊದಲು ಇದನ್ನು ಆಚರಿಸಿದ ಸೋದರ ಸೋದರಿಯರು ಯಾರು ಎಂಬುದು ಯಾರಿಗೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ! ಒಂದು ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಕೃಷ್ಣನ ಕೈಗೆ ಗಾಯವಾಗಿ ರಕ್ತ ಸುರಿಯುತ್ತಿದುದನ್ನು ಕಂಡು ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ದ್ರೌಪದಿ ತಕ್ಷಣ ತಾನು ಉಟ್ಟ ಸೀರೆಯನ್ನೇ ಹರಿದು ಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿದಳಂತೆ . ಆಗ ಕೃಷ್ಣ ಆಕೆಗೆ ,ನಿನಗೆ ಯಾವುದೇ ಅಪಾಯ ಬಾರದಂತೆ ಕಾಪಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ವರವಿತ್ತನಂತೆ. ಅದೇ ಮೊದಲ ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ ಅಂತ ಒಂದು ಪ್ರತೀತಿ.

ನನಗನಿಸಿದಂತೆ ಹುಡುಗಿಯರು ಶಾಲೆ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ , ತಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಬೀಳುವ ಹುಡುಗರನ್ನು ದೂರವಿರಿಸಲು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಉಪಾಯವಿದು. ಕೆಲವು ಚಾಲಾಕಿ ಹುಡುಗಿಯರಂತೂ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಕಮ್ಮಿ ಹಾಗೂ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಜಾಸ್ತಿ ಇರುವಂಥ ಹುಡುಗರನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಅವರಿಗೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿ ಆ ಮೂಲಕ ಇಮೊಶನಲೀ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು . ಆ ಮೇಲೆ ಆ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಸಾಧಾರಣದಂಥಾ ಯಾವ ಹುಡುಗನೂ ಕೆಣಕಲು ಹೋಗುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ! ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಬಾಡೀ ಗಾರ್ಡ್ ಆಗಿ ಅವಳ ' ರಾಖೀ ಬ್ರದರ್ ' ಇರುತ್ತಿದ್ದನಲ್ಲ ?

ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಣ ಹುಡುಗರು ಬಲುಬೇಗ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಮರು ಉಪಾಯ ಹುಡುಕಿ ಕೊಂಡರು . ಆ ದಿನ ತಲೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ತಿರುಗಾಡುವುದು. ಆದಷ್ಟು ಮನೆಯೊಳಗೇ ಇದ್ದು ಯಾವ ಹುಡುಗಿ ಬಂದರೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿಸುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ! ಹಿಂದೆ ನಾನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರು ರಾಖೀ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಂದು ರಜೆ ಹಾಕಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮರುದಿನ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ " ಅಲ್ಲಮ್ಮ, ಚೆಂದದ ಹುಡುಗೀರೆಲ್ಲ ಬಂದು ರಾಖೀ ಕಟ್ಟಿದರೆ, ನಾವು ಆಮೇಲೆ ಯಾರನ್ನ ನೋಡಿ ಕಣ್ಣು ತಂಪು ಮಾಡ್ಕೋ ಬೇಕು ಹೇಳು ? " ಎಂದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಮರು ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದ್ದ !

ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ನಾನೂ ಸಹ ರಾಖೀ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬಂತೆಂದರೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ! ಗಿಫ್ಟ್ ಸಿಗುತ್ತಲ್ಲಾ ಅಂತ ! ( ಈಗೇನೂ ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ ! ) ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ' ರಾಖಿ ' ಎಂದರೇನೆಂದು ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದ ಕಾಲ ಅದು ! ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಶುರುವಾಯಿತು ಎನ್ನುವುದು ನನಗೂ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹೊಸ ಲಂಗ ತೊಟ್ಟು , ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ತಮ್ಮಂದಿರನ್ನು ದೇವರ ಮುಂದೆ ಕೂರಿಸಿ ಆರತಿ ಎತ್ತಿ ಸಿಹಿ ತಿನ್ನಿಸಿ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿ ಉಡುಗೊರೆಗಾಗಿ ಹಲ್ಲು ಕಿರಿಯುತ್ತಾ ಕೈ ಮುಂದೆ ಮಾಡುವುದು ಖುಷಿಯ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು ! ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡವರಾದಂತೆ , ತಮ್ಮಂದಿರು ನನ್ನದೇ ಬಾಕ್ಸ್ ನಿಂದ ಕಾಡಿಗೆ ಪೆನ್ಸಿಲ್ ತೆಗೆದು ನನಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೂ ಇತ್ತು ! ಈಗ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವ ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ ! ಹೆಂಡತಿಯರೆದುರು ಮರ್ಯಾದೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅಲ್ಲವೇ?

ಸೋದರ ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನದ ಆಚರಣೆ ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ ಒಂಥರಾ ಫ್ಯಾಶನ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಹುಡುಗಿಯರು ೫ ರೂಪಾಯಿಯ ರಾಖೀ ಕಟ್ಟಿ ೫೦ ರೂಪಾಯಿ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ಕೀಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕೆಲ ಹುಡುಗರ ಗೋಳು ! ಒಳಗೊಳಗೇ ಬೇರೆಯದೇ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ರಾಖೀ ಬ್ರದರ್ , ರಾಖೀ ಸಿಸ್ಟರ್ ಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ . ಈ ಸಲ ಯಾವುದೋ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿ ರಾಖೀ ಕಟ್ಟಿದರೆ ಮುಂದಿನ ಸಲವೂ ಕಟ್ಟಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಭರವಸೆಯಿಲ್ಲ . ಹೀಗಾಗಿ ಹುಡುಗರೂ ಜಾಸ್ತಿ ನಿರಾಸೆಗೋಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ ! ಈ ಸಲವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮುಂದಿನ ಸಲ ಚಾನ್ಸ್ ಇದೆ ಬಿಡು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ

ಇನ್ನು ಕೆಲ ಸಂಘಟನೆಗಳು ವ್ಯಾಲಂಟೈನ್ ಡೇಯಂದು ಜೋಡಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿಸುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ , ಕೇವಲ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಮನದಲ್ಲಿನ ಭಾವನೆಗಳು ಬದಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಬಹುಶಃ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ! ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿದರೆ , ರಾಖೀ ಎನ್ನುವುದು ಒಂಥರಾ ತನ್ನ ಅರ್ಥವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ ಎನಿಸುತ್ತಿದೆ. ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತಿರುವ ರೀತಿ ನೋಡಿದರೆ, ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಇದನ್ನೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಬ್ಬವಾಗಿಸಿ ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ದೇಣಿಗೆ ಕೇಳಲೂ ಬರಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅನುಮಾನ !

ಅದೇನೇ ಇರಲಿ , ಸೋದರ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ , ಅದನ್ನು ಈ ದಿನದಂದು ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ , ಅಪರೂಪಕ್ಕಾದರೂ ಈ ನೆವದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಸಂತೋಷ ಪಡುವ ಎಲ್ಲಾ ಅಕ್ಕ- ತಂಗಿ, ಅಣ್ಣ- ತಮ್ಮಂದಿರಿಗೂ ನನ್ನ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು. ಅವರ ಈ ಮಧುರ ಬಾಂಧವ್ಯ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಹೀಗೇ ಇರಲಿ , ದಿನ ದಿನಕ್ಕೂ ಪ್ರೀತಿ ಗಾಢವಾಗಲಿ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕ ಹಾರೈಕೆ.

( ಕುವೈತ್ ಕನ್ನಡ ಕೂಟದ ಭಾದ್ರಪದ ಸಂಚಿಕೆಗೆ ಬರೆದದ್ದು)

April 16, 2010

ನಾಗಪ್ಪನೆಂಬ ನಾಯಿಬಾಲ !

ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ " ಮರ್ವಾದೆ ಬಿಡದ ನಾಗಪ್ಪ " ನ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ .( ಪರಮಾತ್ಮ ಆಡಿಸಿದಂತೆ .. )
ಅವನ ಕುಡಿತದ ಕಥೆಗಳನ್ನ ಇನ್ನಷ್ಟುಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳಿ .

ನಾಗಪ್ಪನ ಕುಡಿತ , ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಹೆಂಡತಿಗೆ ಹೊಡೆಯುವುದು ಜಗಳ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಮನೆಯವರು ಅವನನ್ನು ಬೇರೆ ಮನೆ ಮಾಡಿಕೊ ಎಂದು ಕಳಿಸಿಬಿಟ್ಟರು !

ಸರಿ , ಮನೆಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ದೂರದಲ್ಲಿ ಆತ ಹೊಸಮನೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ. . " ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರ ಹಾಕಿದ್ರೇನಾತು , ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಂಸಾರ ಮಾಡೋದಿಲ್ಲ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದಾರೇನು ? " ಎಂದು ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತಾ ಚೆನ್ನಾಗೇ ಇದ್ದ. ಸುಮಾರು ೩ - ೪ ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗೇ ಇತ್ತು . ನಾಯಿ ಬಾಲ ಡೊಂಕು ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ ಮತ್ತೆ ಹಳೆ ಕಥೆ ಶುರುವಾಯ್ತು ! ಸಂಜೆಯಾಗ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಕುಡಿತ -ಹೊಡೆತ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು . ಚಿಕ್ಕ ಪುಟ್ಟ ಕಾರಣಕ್ಕೂಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವುದು ಅವಾಚ್ಯ ಶಬ್ದಗಳಿಂದ ಬಯ್ಯುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಯಿತು .
ಇದು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯದ ಕಥೆಯಾಗಿ , ಒಂದು ದಿನ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಅವನ ಕೈಯ್ಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ' ದಿನಾ ಇಂಥಾ ನರಕದಲ್ಲಿ ಬದುಕೋಕ್ಕಿಂತ ಸತ್ತೇ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಬಿಡಿ " ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ ಮನೆಯ ಹಿಂದಿನ ಕೆರೆಯತ್ತ ಓಡಿದಳು . ಎಚ್ಚೆತ್ತ ನಾಗಪ್ಪ ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಓಡಿದ . ಕೆರೆಗೆ ಹಾರಲಿದ್ದವಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ. ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೆ " ಏನೇ .... ಸಾಯೋಕೆ ಹೋಗ್ತೀಯೇನೆ? ಹಾಂಗೆ ಸತ್ತೋದ್ರೆ , ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಯಾರು ನೋಡ್ಕೋತಾರೆ? ಅಷ್ಟೂ ಬುದ್ಧಿ ಇಲೇನು ನಿಂಗೆ .... ಸಾಯ್ತಾಳಂತೆ . ಅದು ಹ್ಯಾಂಗೆ ಸಾಯ್ತಿಯೋ ನಾನೂ ನೋಡ್ತೀನಿ ನಡಿಯೇ .. ಎನ್ನುತ್ತಾ , ಅ ಪರದೇಶಿಯ ಬೆನ್ನಿಗೆ ದಬ ದಬ ಗುದ್ದಬೇಕೆ ?

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ , ಆತನಿಗೆ ಬೇರೊಬ್ಬ ಹೆಂಗಸಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಇದೆ ಎಂದು ಸುಳಿವು ಸಿಕ್ಕಿದ ಹೆಂಡತಿ ನಾಗಪ್ಪನನ್ನು ಆ ವಿಷಯವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದೆ ಅವನ ದನಿ ತಾರಕಕ್ಕೇರಿತು ! ಮೊದ ಮೊದಲು ಇಲ್ಲ ಎಂದೇ ವಾದಿಸಿದವನು ಆಮೇಲೆ ,  " ನಾನು ಯಾರನ್ನಾದ್ರೂ ಇಟ್ಕತೀನಿ , ಕಟ್ಕತೀನಿ ನೀಯಾವೊಳೆ ಕೇಳೋಳು ? ನಿಂಗೆ ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಿದೀನಿ ನಿನ್ ಕೆಲಸ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಮನೇಲಿ ಬಿದ್ದಿರು ! ನಾಎನಾರೆ ಮಾಡ್ಕತೀನಿ , ಅದೆಲ್ಲಾ ನಿಂಗೆ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ! ಹಾಂಗೆಲ್ಲ ನನ್ ಕೇಳೋ ಹಂಗಿದ್ರೆ , ನೀ ಈ ಮನೇಲಿ ಇರಂಗಿಲ್ಲ " ಎಂದು ಕೂಗಾಡತೊಡಗಿದ.

ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಗೊಳೋ ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ " ನೀನು ಆ ನನ್ನ ಸವತಿ ನೇ ತಂದು ಇಟ್ಕಾ ಮನೇಲಿ , ನಾ ಹೊಕ್ಕೀನಿ ನಂ ಅವ್ವನ ಮನಿಗೆ ಯೇ ದೇವ್ರೇ ಎಂತಾ ಹಣೆಬರಾನೋ ನಂದೂ " ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಾ, ಜೊತೆಗಿಷ್ಟು ಶಾಪ ಹಾಕುತ್ತಾ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನ ಕಡೆ ಹೊರಟಳು .

ನಾಗಪ್ಪನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾಯ್ತು ! ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಓಡಿದವನೇ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಲ್ಲೆ ಆಕೆಗಿಷ್ಟು ಬಡಿದ , " ನಡಿಯೇ ಮನೀಗೆ , ಹೊಕ್ಕಾಳಂತೆ ಅವ್ವನ ಮನೀಗೆ ! ನಾ ನಿನ್ ಗಂಡ ಕಣೆ, ಬೇಕಾದ್ರೆ , ಹೊಡೀತೀನಿ , ಬಯ್ತೀನಿ ಅದು ನನ್ ಹಕ್ಕು ತಿಳೀತೇನೆ ? ಅಪ್ಪನ ಮನೀಗೆ ಹೋಗಿ ಗಂಡನ ಮರ್ವಾದೆ ಹರಾಜು ಮಾಡ್ತೀಯೇನೆ ? ನಡಿಯೇ ಮನೀಗೆ ... " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಆಕೆಯನ್ನು ಮನೆಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ . ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅವನ ಪ್ಲೇಟ್ ರಿವರ್ಸ್ ! " ಯೇ , ನೀನು ನಂಗೆ ಎದುರು ವಾದಿಸ್ದೊಳು , ಈ ಮನೆ ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಡಹಂಗಿಲ್ಲ , ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕಾರು ಹೋಗಿ ಸಾಯಿ ... " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೇ ?

ಇಂಥ ಇವನ ತಿಕ್ಕಲುತನಗಳನ್ನು , ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯ ಗೋಳಾಟವನ್ನೂ ನೋಡಲಾಗದೆ , ಮನೆಯವರು ಅವನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಕಲಿಸ ಬಯಸಿದರು .

ಒಂದು ಸಂಜೆ ಅವನನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಮನೆ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನ ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ಅಣ್ಣ -ತಮ್ಮಂದಿರು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೊಡೆದರು .

" ಹೆಂಡತಿ ಗೆ ಹೊಡೀತೀಯಾ? ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಎಂಥಾ ಪರಿಣಾಮ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ? ನಿನ್ನ, ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹಾಕಿದ್ರೂ ಬುದ್ಧಿ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ. ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಜೀವನ ಮಾಡೋದು ಬಿಟ್ಟು ಊರವರ ಮುಂದೆ ಮರ್ಯಾದೆ ಹೋಗೋ ತರ ಆಡೋಕೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ ನಿಂಗೆ ? ಇವತ್ತು ನಿನ್ನ ಚರ್ಮಾ ಸುಲ್ದು ಬಿಡ್ತೀನಿ , ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಜೀವನಾ ಮಾಡಿದ್ರೆ , ಸರಿ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ " ಎಂದು ಅವನ ದೊಡ್ಡಣ್ಣ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಗಿದ.

ನಾಗಪ್ಪನ ಹೆಂಡತಿ ಎಲ್ಲೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದವಳಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಓಡಿ ಬಂದಳು !

ಗಂಡನ ಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿದವಳೇ , ಕೆರಳಿ " ಯಾವೋನೋ ಅವನು ನನ್ ಗಂಡನ ಮೈ ಮುಟ್ಟಿದೋನು ? ಯಾಕೆ ಅವನ್ನ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ್ದು ? " ಎಂದು ಕೂಗಾಡ ತೊಡಗಿದಳು . ಮನೆಯವರು , ನಾಗಪ್ಪ ಅವಳಿಗೆ ಕಷ್ಟ ಕೊಡುವುದನ್ನು ನೋಡಲಾಗದೆ ಬುದ್ಧಿ ಕಲಿಸಬೇಕೆಂದು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದರೆ , ಆಕೆ ಕೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ .

" ನಾನು , ನನ್ ಗಂಡ ಏನು ಬೇಕಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ಕೋತೀವಿ , ನೀವ್ಯಾರು ಕೇಳೋಕೆ? ಅಂವ ನನ್ ಗಂಡ. ಅಂವ ನಂಗೆ ಹೊಡೀತಾನೆ , ನಾನೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೊಡೆಸ್ಕೋಳೋವಾಗ , ನಿಮಗೇನು ಗಂಟು ಹೋಗೋದು ? ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ನನ್ ಗಂಡನ ಸುದ್ದಿಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನಿರಕಿಲ್ಲ ನಾನು " ಎನ್ನುತ್ತಾ ಜೋರಾಗಿ ಬಯ್ಯುತ್ತಾ, ಗಂಡನ ಕಟ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿ " ನಡೀರಿ , ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ , ಹ್ಯಾಂಗೆ ಹೊಡೆದಾರೆ ನಿಮಗೆ , ಮನೇಲಿ  ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಶಾಖ ಕಾಯಿಸ್ತೀನಿ ನಡೀರಿ " ಎಂದು ನಾಗಪ್ಪನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು .

ಅವಳ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮರುಗಿ , ನಾಗಪ್ಪನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಕಲಿಸಹೊರಟಿದ್ದ ಮನೆಯವರು ಪೆಚ್ಚಾದರು . ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುವಂತೆಯೇ ನಡೆದ ಈ ಘಟನೆಯ ನಂತರ ನಾಗಪ್ಪ ಸುಧಾರಿಸಿದ , ಒಳ್ಳೆಯ ಮನುಷ್ಯ ನಾದ ಎಂದೆಲ್ಲ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳ ಬೇಡಿ , ಎರಡೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ,ಮತ್ತೆ , ಮೊದಲಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರಳಿತ್ತು ಜೀವನ !

March 8, 2010

ಮಹಿಳಾದಿನ !!!!!!

ಮಹಿಳಾ ದಿನ !!! ಹ್ಮ್ಮ್
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಲಾರಾಂ ಹೊಡೆದ ಕೂಡಲೇ ಗಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದು , ನಿತ್ಯವಿಧಿಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ , ಬೆಳಗಿನ ತಯಾರಿ ಶುರು. ಕಾಫೀ, ತಿಂಡಿ , ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳಿಸುವ ತಯಾರಿ, ಮತ್ತೆ ಗಂಡ -ಮಕ್ಕಳ ಊಟದ ಡಬ್ಬಿಯ ತಯಾರಿ , ನಡುವೆ ಕೆಲಸದವಳು ಬಂದಳೋ ಇಲ್ಲವೋ , ಅವಳಿಗೊಂದು ಕಪ್ ಕಾಫೀ , ಇನ್ನು ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥೆಯಾಗಿದ್ದರಂತೂ ಮುಗೀತು , ಈ ಎಲ್ಲವುಗಳ ನಡುವೆ ಮೈಗೆರಡು ಚೊಂಬು ನೀರು ಸುರಿದುಕೊಂಡು ತಯಾರಾಗಬೇಕು .ಕೇವಲ ಐದೇ ನಿಮಿಷ ತಡವಾದರೂ ಬಸ್ ತಪ್ಪಿ ಹೋಗಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಲೇಟಾಗುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ' ಮಹಿಳಾದಿನ ' ದ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಸಮಯವೆಲ್ಲಿ ?
ಯಾವ ದಿನವಾದರೂ ಈ ಕೆಲಸಗಳು ನಮ್ಮ ತಲೆಗೇ ! ಮಹಿಳಾದಿನವೆಂದು ಈ ವೇಳಾಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲೇನೂ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ !
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಲಾರಾಂ ಆದಕೂಡಲೇ ಏಳ ಹೊರಟವಳನ್ನು , ಗಂಡ ತಡೆದು ' ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ದಿನ ಕಣೆ, ಮಲಗು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು " ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.
ನಾವು ಏಳುವ ಮೊದಲೇ ಎದ್ದು ಕಾಫೀ ತಯಾರಿಸಿ , ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಹಬೆಯಾಡುವ ಕಪ್ ಅನ್ನು ರೆಡಿಯಾಗಿಟ್ಟು " ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್ ' ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ !
"ಇವತ್ತು ಮನೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಂದು ಕಣೆ, ನೀನು ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡು " ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.
ಒಟ್ಟು ಕುಟುಂಬ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಅತ್ತೆಯೋ , ನಾದಿನಿಯೋ , " ನಡಿ, ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ದಿನ " , ನಾವು ಆಚೆ ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಹೋಗಿ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿ, ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿ ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಹೋಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ತಿಂದುಕೊಂಡು ಬರೋಣ " ಎಂದು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ !
ಲೇಟ್ ಆಗಿದ್ದಕ್ಕೆ , ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬಾಸ್ " ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ ಇವತ್ತು women's Day " ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ !
ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಂಡ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು " ಹಾಯ್ , ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ಯಾ ಬಂಗಾರಿ ? ಬರೋವಾಗ ನಿನಗಿಷ್ಟ ಅಂತ ಈರುಳ್ಳಿ ಪಕೋಡಾ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದೀನಿ , ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕಾಫೀನೂ ರೆಡಿ ಇದೆ .ಬೇಗ ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿ ಬಾ, " ಎನ್ನುವಂತಿದ್ದರೆ..... !
ನಾವೇ ಏನಾದರೂ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ " ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ದಿನ ಕಣ್ರೀ" ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿದರೆ , ಓದುತ್ತಿರುವ ಪೇಪರನ್ನೂ ಮುಖದಿಂದ ಸರಿಸದೆ ಅಲ್ಲೇ, ಅದರ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ " ಓಹ್ ,ಹೌದಾ? happy Women's day ! " ಎಂದು ಗೊಣಗಬಹುದು . ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನನ್ನೂ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ !

ಇನ್ನೂ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಂತೂ " ಮಹಿಳಾ ದಿನ" ಎಂಬುದೊಂದಿದೆ ಎಂದೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ! ಗೊತ್ತಾಗಿ ಅವರಿಗೇನು ಆಗಬೇಕಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ ! ಸೂರ್ಯ ಹುಟ್ಟುವ ಮೊದಲೇ ಎದ್ದು ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸಿ ದಿನವಿಡೀ ಮನೆಯ ಒಳಗೂ ಹೊರಗೂ ದುಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಅವರ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಈ ಒಂದು ದಿನ ವಿಶೇಷವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ !
ಕಾರ್ಮಿಕ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಅಂದಿನ ದಿನವೂ ಕುಡಿದು ಬಂದ ಗಂಡನಿಂದ ಹೊಡೆತ ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ ! ಅವರ ಗಂಡ " ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ದಿನ ಅಂತೆ , ಅದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಏಟು ಕಮ್ಮಿ ಕಣೆ "ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ !
ರಾಣಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಬಾಯಿ, ಮದರ್ ತೆರೇಸಾ, ಕಲ್ಪನಾ ಚಾವ್ಲಾ , ಮೇರಿ ಕ್ಯೂರಿ , ಭಗಿನಿ ನಿವೇದಿತಾ , ಕಿರಣ್ ಬೇಡಿ , ಇಂದ್ರಾ ನೂಯಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಇವರೆಲ್ಲ ಮಹಿಳಾ ಕುಲದ ಆದರ್ಶ ನಾರಿಯರು ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಾವು ಸ್ವತಃ ಅವರ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ .
ಕೇವಲ ಈ ಒಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯದ ಹೆಂಗಸರೊಡನೆ ಶುಭಾಶಯ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ಯಾವ ವಿಶೇಷವೂ ಇಲ್ಲ.
ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಅತ್ಯಾಚಾರ, ವರದಕ್ಷಿಣೆಯ ಕಿರುಕುಳ, ಭ್ರೂಣ ಹತ್ಯೆ , ಹುಟ್ಟಿದ ಹೆಣ್ಣು ಹಸುಳೆಯ ಕತ್ತು ಹಿಸುಕುವುದೋ ತೊಟ್ಟಿಗೆ ಎಸೆಯುವುದೋ .. ಇವ್ಯಾವುದೂ ಈ ಒಂದು ದಿನವೂ ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ !
ಹೀಗಿರುವಾಗ , ಈ ದಿನಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಹತ್ವ ಕೊಡುವ ಅಗತ್ಯವೂ ನಂಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ !
(ಹಾಗೆಂದು ಯಾರಾದರೂ ಶುಭಾಶಯ ತಿಳಿಸಿದರೆ .. ಬೇಡವೆನ್ನುವುದಿಲ್ಲ ! :)) )

February 5, 2010

ಟಿವಿ ಎಂಬ ಮಾಯೆ !

" ಅಯ್ಯೋ ಪಾರ್ವತಿ ಗಂಡ ಅವಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಯವಳ ಜೊತೆ ಸುತ್ತುತಾ ಇದಾನಲ್ರೀ ಜಯಮ್ಮ ! "

" ಥೂ ನೋಡ್ರೀ ಗೀತಾ , ಅವನಿಗೇನು ಬಂತು ಕೇಡು ಅಂತೀನಿ. ಇಂಥಾ ಬಂಗಾರದಂಥಾ ಹೆಂಡತೀ ನ ಬಿಟ್ಟು ಆ ಮಾಟಗಾತಿ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿದಾನಲ್ಲ ! ಪಾಪ ಕಣ್ರೀ ಪಾರ್ವತಿ . ಅವಳ ದುಃಖ ನೋಡೋಕಾಗಲ್ಲ ನನ್ನ ಹತ್ರ ! ಮುಂದೆ ಅವಳ ಗತಿ ಏನಾಗತ್ತೋ "

" ಆ ಸಾಧನಾ ನೋಡಿದ್ರಾ , ಅಕ್ಕ ಅಕ್ಕ ಅಂತ ಅಷ್ಟು ಒದ್ದಾಡ್ತಾಳೆ ಪಾಪ ! ಅವಳ ಅಕ್ಕ ನೋಡಿದ್ರೆ ಅವಳಿಗೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗು ಅನ್ತಾಳಲ್ರೀ ? "

" ಹೌದುರೀ , ಇನ್ನು ಆ ಅಕ್ಷರಾ ದಂತೂ ಇನ್ನೂ ವಿಚಿತ್ರ ! ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿ ಅತ್ತೆ ಹತ್ರ , ಮನೆಜನರ ಹತ್ರ ಯಾಕೆ ಬೈಸಿಕೊ ಬೇಕು ಹೇಳಿ ? "

ಯಾವ ಪಾರ್ವತಿ ಗಂಡ ಅಂತ , ಯಾರ ಮನೆ ಸಾಧನಾ , ಈ ಅಕ್ಷರಾ ಯಾರು ಅಂತೆಲ್ಲ ಕಿವಿ ಉದ್ದ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳ ಹೋಗುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ! ಇದು ಯಾವುದೋ ಧಾರಾವಾಹಿಯ ಪಾತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮೂಡಿದ ಅನುಕಂಪ ಅಷ್ಟೇ ! ಇಂಥ ಚರ್ಚೆಗಳಂತೂ ನಾಲ್ಕು ಹೆಂಗಸರು ಕೂಡಿದಲ್ಲಿ ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ .

ಟಿವಿ ಅನ್ನೋದು ಈಗ ಒಂಥರಾ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅನಿವಾರ್ಯ ವಸ್ತುವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡುವ ಜನರಿರಲಿ ಬಿಡಲಿ , ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಿ ಇರಲಿ ಬಿಡಲಿ , ಮನೆಗೆ ಕರೆಂಟ್ ಕನೆಕ್ಷನ್ ಇರಲಿ ಬಿಡಲಿ,
ಟೀ ವಿ ಅಂತು ಬೇಕೇ ಬೇಕು ! ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಜುಟ್ಟಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವು ಅನ್ನೋ ತರ , ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಕುರ್ಚಿ ಇಡಲು ಜಾಗವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ , ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಬಣ್ಣದ ಟಿವಿ ಇರಲೇ ಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ .

ನಿಮ್ಮನೇಲಿ ಯಾವ ಟಿವಿ ಇದೆ ಅನ್ನೋದು ನಿಮ್ಮ ಅಂತಸ್ತನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗಂತೂ , ಹಾಲ್ ನ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಫ್ಲಾಟ್ LCD ಟಿವಿ ಇದ್ದರೆ ಮನೆಗೆ ಶೋಭೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಇದೆ .

ಊಟ ತಿಂಡಿ ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಟೀ ವಿ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವವರಿಗೆ ಬರಗಾಲವೇ ಇಲ್ಲ ! ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದರೆ " ಈಗ್ಯಾಕೆ ಬಂದರಪ್ಪ ಇವರು .. ಒಳ್ಳೆ ಧಾರಾವಾಹಿ ತಪ್ಪಿಸಿಬಿಡ್ತಾರೆ ಇನ್ನು " ಎಂದು ಮನದಲ್ಲೇ ಶಾಪ ಹಾಕುವವರು ಕಮ್ಮಿಯೇನಿಲ್ಲ ! ಕುಟುಂಬದವರೇ ಯಾರೋ ಮೃತ ಪಟ್ಟರೂ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದ ಇವರು ಧಾರಾವಾಹಿಯ ಪಾತ್ರಗಳ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮರುಗಿ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುತ್ತಾರೆ .

ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಚಾನಲ್ , ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಚಾನಲ್ ಗಳಾದರೆ, ಗಂಡಸರಿಗಂತೂ ೨೪ ಗಂಟೆ ' Breaking News " " Business News " ಅಥವಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನ ಮನರಂಜನೆ ಈ ಟಿವಿಯಿಂದಾಗಿ.

ಮುಂಚೆ ದೂರದರ್ಶನದ ನಿಗದಿತ ಕಾಲಾವಧಿಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಂದಲೇ ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಜನರು ಈಗ Satelite ಯುಗದಲ್ಲಿ ನೂರೆಂಟು ಚಾನಲ್ ಗಳು ದಿನವಿಡೀ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಂದಾಗಿ ಹುಚ್ಚಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ.

ನಾನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಟಿವಿನೋಡಿದ್ದು ನಾನು ೮ನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ . ಪ್ರಧಾನಿ ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿಯವರ ಅಂತಿಮ ಕ್ರಿಯೆಯ ನೇರ ಪ್ರಸಾರ ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕೇಳಿ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಾಜಿ ನನ್ನನ್ನು ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ನನ್ನ ಸೋದರಮಾವನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದರು . ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದ ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪು ಟಿವಿಯ Antenna ಸರಿಯಿಲ್ಲದೆ , ಜೋರಾಗಿ ಮಳೆ ಬೀಳುತ್ತಿರುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಪರದೆಯನ್ನೇ ಕಣ್ಣು ಕೀಲಿಸಿಕೊಂಡು ನೋಡಿದೆವು . . ನಂತರ ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಟಿವಿ ಇದೆ ಎಂದು, ಅದರಲ್ಲಿ ನೋಡಲು ಚೆನಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಅವರ ಮನೆಯ ಹಾಲ್ ಆಗಲೇ ಮುಕ್ಕಾಲು ಭಾಗ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಮನೆಯೊಡತಿಗೆ , ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಬಂದವರಿಗೆಲ್ಲ ಚಹಾ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವ ಸಂಭ್ರಮ ! ಶಿವಮೊಗ್ಗದಿಂದ ಮರಳಿದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಒಂಥರಾ ಹೆಮ್ಮೆ ! ಸಂದರ್ಭ ಏನೇ ಇರಲಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಟಿವಿ ನೋಡಿ ಬಂದ ಮೊದಲಿಗಳಲ್ಲವೇ ನಾನು?

ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪು ಟಿವಿ ನನ್ನ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಬಂತು ! ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಟಿವಿ ಅದು ! ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಜಗುಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಒಂಥರಾ ಸಿನೆಮಾ ಟಾಕೀಸಿನಂತೆ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿತ್ತು. ಕೆಲ ದಿನಗಳು ಮುಂದುವರೆದ ಸಂಭ್ರಮ ಕ್ರಮೇಣ ಕಮ್ಮಿ ಆಯ್ತು ಅನ್ನಿ. ಆದರೆ ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಮಾತ್ರ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕುಳಿತು ' ವಾರ್ತೆಗಳನ್ನು ' ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕನ್ನಡ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಭಾಷೆಯ ಗಂಧ ಗಾಳಿಯೂ ಇಲ್ಲದ ಅಜ್ಜಿ ಅಷ್ಟು ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಕುಳಿತು ನೋಡುವ ಪರಿಗೆ ನಾವು ಕುತೂಹಲಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಅಬ್ಬೆ ಹೇಳಿದ್ದು
" ನಂಗೆ ಒಂದುಸಲ ಆದರೂ ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧೀ ಮುಖ ನೋಡದ್ದೆ ಇದ್ರೆ ಸಮಾಧಾನ ಇಲ್ಲೆ ನೋಡು. ವಾರ್ತೆಲಿ ಹೆಂಗೂ ಒಂದ್ಸಲ ಮುಖ ಕಂಡೇ ಕಾಣ್ತು ಹಾಂಗಾಗಿ ತಪ್ಪದ್ದೆ ನೋಡದು "

" ಅದೆಂತಕೆ ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧೀ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಅಬ್ಬೆ? "

" ಅಲ್ಲಾ , ಅದೆಂತದೋ ವಿಮಾನ ಹಾರಿಸಿಕ್ಯಂಡು ಇದ್ದಿದ್ದ , ತಾಯಿ ಸತ್ತಾಗ ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕ್ಯಂಡು ಬದೀಗೆ ಕೂತ್ಗಳದ್ದೆ ಈ ಎಳೇ ವಯಸ್ಸಲ್ಲೇ ಹ್ಯಾಂಗೆ ಮುಂದೆ ಬಂದು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ದೇಶ ನಡೆಸಿಕ್ಯಂದು ಹೋಗ್ತಿದ್ದ ನೋಡು . ಅದಕ್ಕೆ ಒಂಥರಾ ಅಭಿಮಾನ "
ಅಬ್ಬೆಯ ಮಾತಿಗೆ ಅವಳ ಲೋಕಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ನಾವು ಒಮ್ಮೆ ಬೆರಗಾದೆವು ! ಹಾಗೇ ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿಯ ಧೈರ್ಯವನ್ನೂ ಮೆಚ್ಚಿದೆವು !!! ( ಈಗ , ಅಬ್ಬೆಯ ಸಹಾನುಭೂತಿ , ಅವಳ ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಹೇಳುವುದಾದರೆ , ' ಪರದೇಶದಿಂದ ಬಂದು , ಅತ್ತೆ ಹಾಗೂ ಗಂಡನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೂ , ಎದೆಗುಂದದೆ, ತವರಿಗೆ ವಾಪಸಾಗದೆ , ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಬೆಳೆಸಿ ಈಗ ದೇಶವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ದೇಶದ ಸೊಸೆ ' ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯ ಕಡೆಗಿದೆ ! )

ಅಬ್ಬೆಗೂ ಟಿವಿಗೂ ಒಂಥರಾ ಬಾಂಧವ್ಯ ! ಭಾಷೆ ಬಾರದಿದ್ದರೂ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕುಳಿತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಆಗ ಹಿಂದಿ ವಾರ್ತೆ ಓದಲು ಬರುವ "ಸರಳಾ ಮಹೇಶ್ವರಿ" ಅಬ್ಬೆಯ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಳು.

" ಎಷ್ಟು ಪಟ್ಟಾಗಿ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಮಂಡೆ ( ಕೂದಲು) ಬಾಚಿ ಗಂಟು ಹಾಕ್ಯಂಡು , ಹಣೆ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಕುಂಕುಮ ಇಟ್ಗಂಡು , ಲಕ್ಷಣವಾಗಿ ಸೀರೆ ಉಟ್ಗಂಡು ಬರದು ನೋಡಿದ್ರೆ , ಯಾರೋ ನಮ್ಮ ಬದಿ ಹೆಂಗಸೇ ಆಗಿಕ್ಕು ಅಲ್ದಾ ತಂಗಿ ? " ಎಂದು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿದ ಅಬ್ಬೆಗೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಶಿವಣ್ಣಯ್ಯ ,
" ಹೌದು ಚಿಕ್ಕೀ, ಕಡ್ಲೆ ಬೈಲಿನ ಸುಬ್ರಾಯ ಬಾವನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಸಂಬಂಧ ಇವಳಿಗೆ " ಎನ್ನಬೇಕೇ? ಅಬ್ಬೆ ಅದನ್ನು ನಂಬಿಯೂ ಆಗಿತ್ತು . ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಕಿಸಕ್ಕೆಂದು ನಕ್ಕಿದ್ದು ಕಂಡು ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ರೇಗಿಸಿದ್ದು ತಿಳಿಯಿತು.

" ಥೋ , ಎಂತದ್ರ ನಿಂಗ ಎಲ್ಲ ಹೀಂಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಿ." ಎಂದು ತಾನು ನಕ್ಕವಳು ನಂತರ ಗಂಭೀರವಾಗಿ " ಅಲ್ಲಾ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಟಿವಿ ಮುಂದೆ ಕೂತ್ಗಂಡು ಹೀಂಗೆ ಮಾತಾಡದು ಕೇಳಿ ಅವಳು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕ್ಯಂಡು ಎಷ್ಟು ನೆಗ್ಯಾಡ್ತೆನ ! " ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಜಗುಲಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಗುವಿನ ಅಲೆ !

ನನ್ನತ್ತೆಗೂ ಹಾಗೇ, ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಟಿವಿ ಹಚ್ಚುವುದು ಎಷ್ಟು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು ಎಂದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಸಂಜೆ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದ ಹಾಲು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದವರು .. ಜಗುಲಿಯಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ಹಚ್ಚಿರದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ಮಾವನವರಿಗೆ ಜೋರು ಮಾಡಿದ್ದರು . " ಸಂಜೆಯಾತು , ಒಂದು ಟಿವಿ ನೂ ಹಚ್ಚಿದ್ರಿಲ್ಲೇ ನೀವು ! ಲೈಟ್ ಹಾಕಕಾದ್ರೆ ಅಲ್ಲೇ ಟಿವಿ ಸ್ವಿಚ್ಚೂ ಹಾಕಿದ್ರೆ ಆಗ್ತಿತ್ತಿಲ್ಯಾ? " ಎಂದು. ಅವರ ಮಟ್ಟಿಗೆ , ಟಿವಿ ಹಾಕುವುದು ಸಂಜೆ ಮನೆಯ ದೀಪ ಬೆಳಗುವಷ್ಟೇ ಸಹಜವಾಗಿತ್ತು !

ಈ ಟಿವಿ ಎಂಬ ಮಾಯಾಂಗನೆ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ . ನೂರೆಂಟು ಚಾನಲ್ ಗಳು , ತಮ್ಮ ಜನಪ್ರಿಯತೆಗಾಗಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ "Breaking News " ಆಗಿಯೇ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಾ ಜನರ ಶಾಂತಿ ಕದಡುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿವೆ . ಇವರ ಪಾಲಿಗೆ ಯಾರದೋ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಂಡ -ಹೆಂಡತಿಯ ನಡುವಿನ ಚಿಕ್ಕ ಸಂಘರ್ಷವೂ Breaking News ಆಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ ! ಸಮಾಜದ ಬಗೆಗಿನ ತಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಇವು ಮರೆತೇ ಬಿಟ್ಟಿವೆ.

ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸದಭಿರುಚಿಯ , ನವಿರು ಹಾಸ್ಯದ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಮಾಲಿಕೆಗಳು ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಜನರನ್ನು ರಂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದವು .ಆದರೆ ಇಂದು ?

ಪ್ರತಿ ಚಾನಲ್ ನಲ್ಲೂ ರಿಯಾಲಿಟಿ ಷೋ ಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ನಾಟಕ , ಗಂಭೀರ ವಿಷಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಬಿಸಿ ಚರ್ಚೆಗಳು , ಕೇಳುಗರ ಕಿವಿ ಕಿವುಡಾಗುವಂತೆ , ಬೆದರಿಸುತ್ತಾ ಕಿರುಚಾಡುವ ರಿಪೋರ್ಟರ್ ಗಳು ... ಇಂದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವೀ ಮಾಧ್ಯಮವಾದ ಟಿವಿ ಯ ದುರವಸ್ಥೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ !

ಇನ್ನು ಧಾರಾವಾಹಿಗಳಂತೂ ಕೇಳುವುದೇ ಬೇಡ ! ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಮುಂದುವರಿಯುವ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ , ಯಾರು ಎಷ್ಟು ಸಲ ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾರೋ , ಯಾರ ಹೆಂಡತಿ ಯಾರು , ಆಕೆ ಮುಂದೆ ಇನ್ಯಾರನ್ನು ಮದುವೆಯಾದಳು ಎಂಬುದು ನಿರ್ದೇಶಕನಿಗೂ ಕಗ್ಗಂಟಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ! ಶುರುವಿನಲ್ಲಿ , ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದ ನಾಯಕಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕಳೂ, ಅತಿ ಧೈರ್ಯಸ್ಥೆಯೂ , ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಏನು ಮಾಡಲೂ ಸಿದ್ಧವಿರುವವಳೂ , ಮಾನವ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ತುಂಬಾ ಗೌರವಿಸುವವಳೂ ಆಗಿರುತ್ತಾಳೆ . ಒಮ್ಮೆ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತ ನಾಯಕನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದೇ ಅವಳ ಗೋಳಾಟ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ! ಆಕೆಯ ಗಂಡನಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿಯೇ ಮುಗಿಯದು . ಇದರ ನಡುವೆ ನಮ್ಮ ನಾಯಕಿ , ಕುಟುಂಬದ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಉಳಿಸಲು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕಣ್ಣೇರು ಹರಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾಳೆ ! ಆಕೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಮಹಿಳೆಯರೂ ದುಃಖಿಸುತ್ತಾರೆ ! ಆಕೆ ತಮ್ಮದೇ ಕುಟುಂಬದ ಮಗಳೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ! ಇವೆಲ್ಲವೂ ಎಂದಿಗೆ ಕೊನೆಯೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ !

ಆದರೆ, ಈ ಋಣಾತ್ಮಕ ಅಂಶಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಇಂದು ಟಿವಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವುದೂ ಅಷ್ಟೇ ನಿಜ ! ಇದರಲ್ಲೀಗ ಹಣದ ಹೊಳೆ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ ! ಸಾವಿರಾರು ಜನರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ದೊರೆತಿದೆ, ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನರು ಕಲಾವಿದರಾಗಿ, ನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ ಯಶಸ್ಸಿನ ರುಚಿ ಸವಿದಿದ್ದಾರೆ . ಕೆಲದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ , ಅನಾಮಿಕರಾಗಿದ್ದವರು ಒಮ್ಮೆ ಯಾವುದೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮುಖ ತೋರಿಸಿದ್ದೇ , ಜನಪ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ . ಯುವಪೀಳಿಗೆ ಇಂದು ಟಿವಿ ಯತ್ತ ಹೆಚ್ಚು ಆಕರ್ಷಿತರಾಗುತ್ತಿರುವುದೂ ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ! ಕೆಲ ಜನಪ್ರಿಯ ಹಿಂದಿ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳ ಮುಖ್ಯ ಕಲಾವಿದರು ದಿನವೊಂದಕ್ಕೆ ೧ ಲಕ್ಷ ರೂ. ಸಂಭಾವನೆ ಪಡೆದಿದ್ದೂ ಇದೆ. ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಮುಂದುವರಿಯುವ ಇಂತಹ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಎಷ್ಟು ಹಣ ಗಳಿಸಿರಬಹುದೋ ಯೋಚಿಸಿ !

ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಕಿರುತೆರೆಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ ಎಂದೇ ಪ್ರಖ್ಯಾತಳಾದ " ಏಕತಾ ಕಪೂರ್" ಒಡೆತನದ ಬಾಲಾಜಿ ಪ್ರೊಡಕ್ಷನ್ಸ್ , ವಿವಿಧ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ೩೫ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದರೆ ಕಿರುತೆರೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಬಹುದು !

ಕೇವಲ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನೇ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ತಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆ ಪ್ರಕಾರ ಜನರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅರಿವನ್ನೂ ನೀಡುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಕಿರುತೆರೆ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ !
ಬ್ರೆಕಿಂಗ್ ನ್ಯೂಸ್ ನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಘಟನೆಯ , ಹಿಂದೂ ಮುಂದು , ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನೂ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳದೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುವ ರಿಪೋರ್ಟರ್ ಗಳನ್ನು ನೋಡುವಾಗ , ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಟಿವಿಯಲ್ಲೇ ನೋಡಿದ ಒಂದು ದೃಶ್ಯ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ .

ಶೇಖರ್ ಸುಮನ್ ತಮ್ಮ ಷೋ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ರಿಪೋರ್ಟರ್ ಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಹೀಗೆ ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದರು
" ಇಂದಿನ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಘಟನೆ ಎಂದರೆ ಎ ಬಿ ಸಿ ರಸ್ತೆಯ ಈ ಗಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿರುವ ಈ ನಾಯಿಯನ್ನು ನೋಡಿ , ಇದು ಸಾಧಾರಣ ಸಾವಲ್ಲ , ಕೊಲೆ ! ನಿಷ್ಕರುಣಿ ಚಾಲಕನ ದುರ್ಲಕ್ಷ್ಯದಿಂದಾಗಿ ಈ ನಾಯಿ ಇಂದು ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಇದರ ನಿರ್ಜೀವ ಬಾಲವನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ , ಹೇಗೆ ಮುರುಟಿಕೊಂಡಿದೆ , ಅತ್ತಿತ್ತ ರಕ್ತ ಚೆಲ್ಲಾಡಿದೆ ... ಅದರ ಹೊರ ಚಾಚಿರುವ ನಾಲಿಗೆ ನೋಡಿ ... ಈ ದುರ್ಘಟನೆಯನ್ನು ನಿಮ್ಮೆದುರು ಬೇರೆಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ತೆರೆದಿಡಲು ನಮ್ಮ ವರದಿಗಾರರು ಆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ದುರ್ಘಟನೆಯ ನಡೆಯುವುದಕ್ಕೂ ಬಹುಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಕಾದಿದ್ದರು ! "

ಬ್ರೆಕಿಂಗ್ ನ್ಯೂಸ್ ಗಳನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಇಂದಿಗೂ ಈ ಪ್ರಸಂಗ ನೆನಪಾಗಿ ನಗುಬಂದುಬಿಡುತ್ತದೆ !