October 18, 2020

ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಕಥೆ !

 


"ಮಾವಾ,   ಅಯ್ಯೋ ಮಳೆ ಶುರು ಆಗ್ತಿದೆ ಒಳಗಡೆ ಬನ್ನಿ .  ಟೀ ಮಾಡಿದೀನಿ  ಆರೋಗತ್ತೆ ಬನ್ನಿ . "

ಸವಿತಾ  ಹೊರಗೆ ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿದ್ದ ಮಾವನನ್ನು ಕರೆದಳು . 

ಸೊಸೆಯ ದನಿ ಕೇಳಿ ಗಡಬಡಿಸಿದ  ಶಂಕರಣ್ಣ  ಒಳಗೆ ಬಂದರು . 

ಕೈ ಕಾಲು ತೊಳೆದು  ಡೈನಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್ ಹತ್ತಿರ ಬರೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ  ಸೊಸೆ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಟೀ  ಕಪ್ ತಂದು ಎದುರಿಗಿಟ್ಟಳು . 

"ಮಳೆ ಬರೋ  ಹೊತ್ತಿಗೆ  ಅಲ್ಲೇನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ರಿ ಮಾವ?  ಗಾಳಿ ಬೇರೆ ಇದೆ . ಶೀತ ಶುರು ಆದ್ರೆ ಕಷ್ಟ ಅಲ್ವ ?" 

"ಅದೂ..  ಅವತ್ತು  ನೆಟ್ಟಿದ್ದ  ಗುಲಾಬಿ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಮೊಗ್ಗೆನಾದ್ರೂ ಬಂತಾ ಅಂತ .. "

"ಅಯ್ಯೋ,  ಈಗಿನ್ನೂ  ಚಿಗುರ್ತಾ ಇದೆ ಅದು . ಇಷ್ಟ್ ಬೇಗ ಮೊಗ್ಗೆಲ್ಲಿಂದ ಬರ್ಬೇಕು .  ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ನೀವು ಆಚೆ ಹೋಗ್ಬೇಡಿ ಹೆಚ್ಚು.  ವೆದರ್ ಬೇರೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲ . "  ತನ್ನ ಟೀ ಕಪ್ ನಿಂದ ಚಹಾ ಗುಟುಕರಿಸುತ್ತ ಹೇಳಿದಳು ಸವಿತಾ . 

"ನೀ ಹೇಳೋದು ಸರೀನೇ . ಆದ್ರೆ , ಮನೇಲೆ ಕೂತು ಕೂತು  ಕಾಲು ಜೋಮು ಹಿಡಿಯತ್ತೆ  ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿ  ಓಡಾಡಿದ್ರೆ , ಆಚೆ ವಾಕಿಂಗ್ ಹೋದ್ರೆ ಸಮಾಧಾನ . ಅದೂ ಮನೇಲೆ ಕೂತು ಅಭ್ಯಾಸ ಬೇರೆ ಇಲ್ವಲ್ಲಮ್ಮ ? "

"ಹಾಗಿದ್ರೆ, ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ಹೋಗ್ಬೇಡಿ. ಗಾಳಿ ತುಂಬಾ ಇದೆ .  ಬೇಕಾದ್ರೆ , ಸಿಟ್  ಔಟ್ ನಲ್ಲೋ , ಮೇಲ್ಗಡೆ ಬಾಲ್ಕನಿಲೋ  ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ. "

"ಸರಿ ಬಿಡು ." ಟೀ  ಕುಡಿದು ಎದ್ದ  ಶಂಕರಣ್ಣ   ನಿಧಾನವಾಗಿ  ತಮ್ಮ ರೂಮಿಗೆ ಹೋದರು . 

ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಅತ್ತೆ ತೀರಿಕೊಂಡಮೇಲೆ  ಒಬ್ಬರೇ  ಊರಲ್ಲಿ ಬೇಡ ಎಂದು ತಾನೇ ಒತ್ತಾಯಿಸಿ ಮಾವನನ್ನು  ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು . 
ಅವರಿನ್ನೂ  ಪತ್ನಿಯ  ನೆನಪಿಂದ ಆಚೆ ಬಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು . 

ಯಾಕೋ ಇತ್ತೀಚೆ ಎರಡು ಮೂರು ತಿಂಗಳಿಂದ   ಅವರ  ನಡವಳಿಕೆ  ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾದಂತೆ ಅವಳ ಮನಸಿಗೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 
ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಮನೆಯ ಹೊರಗೆ ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿ  ಕಾಲ ಕಳೆಯು ತ್ತಿದ್ದರು . ಓದುವಾಗಲೂ  ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜೋಕಾಲಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಓದುತ್ತಿದ್ದರು . ಆಚೆ ನೋಡುತ್ತಾ  ಮೈ ಮರೆತು ಕುಳಿತು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು . ಯಾರಾದರೂ ಕರೆದರೆ , ಗಾಬರಿಯಾಗಿ ಎದ್ದು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು . 

ಸವಿತಾ  ಇದನ್ನು ಕಿರಣನಿಗೆ  ಹೇಳಿದ್ದಳು. ಅವನು " ಅಪ್ಪಂಗೆ ಊರಿನ  ನೆನಪಾಗ್ತಿರಬೇಕು ಕಣೆ . ಎಷ್ಟಂದ್ರೂ ಜೀವನ ಎಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಕಳೆದಿದ್ದಲ್ವ?   ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆ ಶುರು ಆದ್ಮೇಲೆ  ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಇದ್ದು ಬರೋಣ. ಅಪ್ಪಂಗೂ ಸಮಾಧಾನ ಆಗ್ಬಹುದು "

 ಹೌದೆನಿಸಿದರೂ ಯಾಕೋ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಪೂರ್ತಿ ಸಮಾಧಾನ ಆಗಲಿಲ್ಲ . 
 ಸುಮಾರು ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ಒಂದು ಸಂಜೆ  ಮೊಬೈಲ್ ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು . 
  
"ಅಮ್ಮಾ, ಅಜ್ಜ ಎಲ್ಲಿ  ? " ಎನ್ನುತ್ತಾ  ಬಂದ  ನಿಯತಿ  ಅಮ್ಮನ ಪಕ್ಕ ಕುಳಿತಳು . 

 "ಆಚೆ ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿರಬೇಕು . ಯಾಕೆ? "

 ಒಮ್ಮೆ ಹೊರಗೆ ಇಣುಕಿ ಕಂಫರ್ಮ್  ಮಾಡಿಕೊಂಡ ನಿಯತಿ  ಮೆಲ್ಲಗೆ 
 "ಅಮ್ಮಾ,   ನಿಂಗೆ ಏನೋ ಹೇಳ್ಬೇಕು  " 

ಸವಿತಾಳ ಎದೆ ಧಸಕ್ಕೆಂದಿತು . 15 ರ ಮಗಳು  ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾಳೋ ಎಂದು  ಎದೆ ಢವಗುಟ್ಟಿತು . 

" ಅಮ್ಮಾ, ಇತ್ತೀಚೆ  ಅಜ್ಜ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇರೆ ತರಾ ಆಡ್ತಿದಾರೆ ಅನ್ಸಲ್ವಾ ?  " 

 ಸಮಾಧಾನದ ಉಸಿರು ಬಿಟ್ಟ ಸವಿತಾಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಕುತೂಹಲವೂ ಆಯಿತು . ತನಗನಿಸಿದ್ದೆ ಮಗಳಿಗೂ ಅನಿಸ್ತಾ ಇದೆ ಅಂದ್ರೆ .. 

" ಏನೋ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಿರ್ತಾರೆ, ಮುಂಚೆಗಿಂತ ನೀಟಾಗಿ ಡ್ರೆಸ್  ಮಾಡ್ಕೋತಾರೆ " 

" ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಿರೋದು ಗಮನಿಸ್ದೆ . ಆದ್ರೆ  ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳೋದು  ಗಮನಿಸಲಿಲ್ವಲ್ಲೇ ನಾನು ? . ಆದ್ರೆ , ಅದ್ರಲ್ಲೇನು ? ಪಾಪ, ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ  ಫ್ರೆಶ್ ಆಗಿರೋಣ  ಅನಿಸತ್ತೋ ಏನೋ " 

" ಅಲ್ಲಮ್ಮ, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಟಡಿ ಮಾಡಿದೆ  ಅಜ್ಜನ್ನ ! ಎದುರುಗಡೆ ಮನೆಗೆ ಹೊಸಾ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಬಂದಾಗಿಂದ ಅಜ್ಜ ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾಗಿದ್ದಾರೆ " 

" ಅದಕ್ಕೂ ಇದಕ್ಕೂ ಏನೇ ಸಂಬಂಧ? " 

" ಇಲ್ಲಮ್ಮ, ನಿಜಕ್ಕೂ . ಮೊನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಅಜ್ಜ ಆಚೆ ಹೋಗಿದ್ರಲ್ಲ ತುಂಬಾ ದಿನ ಆಯಿತು ವಾಕಿಂಗ್  ಹೋಗ್ತೀನಿ  ಅಂತ ?  ವಾಪಸ್ ಬರೋವಾಗ ಎದುರು ಮನೆ ಕಡೆ ನೋಡ್ತಾ ನಿಧಾನ ಬಂದ್ರು. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ  ಅವ್ರಮನೇಲಿ ಒಬ್ರು ಚಂದದ  ಅಜ್ಜಿ ಇದಾರೆ,  ಅವರು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಅಜ್ಜನ್ನ ನೋಡಿ   ಹಲೋ ಅಂತ ಕರದ್ರು .  ತಕ್ಷಣ ಅಜ್ಜ ಕೇಳಿಸದೇ ಇರೋತರ ಬೇಗ ಬೇಗ  ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ಬಿಟ್ರು. ನಾನು  ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿದ್ದವಳು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ " 

" ಯಾರೋ ಕರದ್ರು ಅಂತ ಗಾಬರಿ ಆಗಿರ್ಬೇಕು ಕಣೆ " 

" ಅಯ್ಯೋ , ಅಮ್ಮ  ನನ್ನ ಅಬ್ಸರ್ವೇಶನ್  ಪ್ರಕಾರ , ಅಜ್ಜ ,  ಎದುರುಗಡೆ ಮನೆ ಅಜ್ಜಿ ನ ನೋಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ . ಅದಕ್ಕೆ , ಹೊರಗಡೇನೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯೋದು . ಆದರೆ ಮಾತಾಡಲ್ಲ "

" ಸುಮ್ನಿರೇ , ಏನೇನೋ  ಮಾತಾಡಬೇಡ ." ಸವಿತಾ ಗದರಿದಳು . 

" ಅಮ್ಮಾ, ನಿಜ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ. ಬೇಕಾದ್ರೆ ನೀನೆ ಗಮನಿಸು " ನಿಯತಿ ಎದ್ದು ರೂಮಿ ಗೆ ಹೋದಳು . 

 ಸವಿತಾಗೆ ಯೋಚನೆ ಶುರುವಾಯ್ತು. 
 ಮಗಳು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜ ಇರಬಹುದಾ? ಮಾವ ಆ ಹೆಂಗಸನ್ನು ಯಾಕೆ ನೋಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ?  ಪರಿಚಯದವರಿರಬಹುದಾ?  ಇದ್ದರೆ  ಮನೇಲಿ ಹೇಳ್ತಿದ್ರಲ್ವಾ?  ಕಿರಣಂಗಾದ್ರೂ  ಗೊತ್ತಿರ್ತಾ ಇರ್ತು. 
ಹಾಗಿದ್ರೆ  ಮಾವ ಏನಾದ್ರೂ ಆಕೆ ಬಗ್ಗೆ ...  "
 ಛೆ, ಹಾಗೆಲ್ಲ ಯೋಚ್ನೆ  ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ   ಅಂತೆಲ್ಲ  ಕೊರೆಯೋಕೆ ಶುರು ಆಯ್ತು. 

ಗಂಡಂಗೆ ಹೇಳೋದಾ ಅಂದುಕೊಂಡಳು ಮತ್ತೆ .. ಬೇಡ ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ  ಅಂತ ಅನಿಸ್ತು. 

ಮಾವನ್ನ ಕೇಳಿ ಬಿಡೋದಾ ?  ಬೇಡ , ಸುಮ್ನೆ  ಅವರಿಗೆ ಮುಜುಗರ ತರೋದ್ಯಾಕೆ ? ಏನೋ ಕೇಳೋಕೆ ಹೋಗಿ ಅವ್ರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಸೋದು  .  ಸವಿತಾಗೆ  ತಲೆ ಚಿಟ್ಟು ಹಿಡಿಯೋ ತರಾ ಆಯ್ತು . 

 ಮರುದಿನದಿಂದ  ಮಾವನನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಿಸತೊಡಗಿದಳು . ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಮಗಳು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜವೇನೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ಶುರು ಆಯ್ತು . 

ಎರಡು ದಿನ ಬಿಟ್ಟು ಅವಳಿಗೇನೂ ಹೊಳೀತು. ಅದನ್ನೇ ಮಗಳಲ್ಲೂ ಹೇಳಿದ್ಲು . 

ಅವತ್ತು ಸಂಜೆ ಅಡುಗೆ ಮನೇಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿದ್ದ ಸೊಸೆನ ನೋಡಿ , ಶಂಕರಣ್ಣ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದ್ರು !
 ಏನು ಸವಿತಾ , ಏನೋ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಮಾಡೋ ತರಾ ಇದೆ ? ಯಾರಾದ್ರೂ ಬರ್ತಿದಾರೆ?

" ಹೌದು ಮಾವ . ಅದೇ ಎದುರು ಮನೆಗೆ ಹೊಸಬರು ಬಂದಿದಾರಲ್ವ?  ಅವರನ್ನ  ಕಾಫಿಗೆ ಕರ್ದಿದೀನಿ . ಪರಿಚಯನೂ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ. "  
 ಮಾವ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಗಾಬರಿ ಆಗಿದ್ದು , ಮುಖ ಸಣ್ಣಗಾಗಿದ್ದನ್ನು ಕುಡಿಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದಳು . 

" ಒಹ್,  ಹೌದ ? ಸರಿ .  ನಾನು ಪಕ್ಕದ ಬೀದಿ ಪಾರ್ಕಿಗೆ ವಾಕಿಂಗ್  ಹೋಗ್ ಬರ್ತೀನಿ  " 

" ಮಾವ, ಕಿರಣ್ ಬೇರೆ ಬರೋದು ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೋ ,  ನೀವು ಮನೇಲೆ ಇದ್ರೆ , ನಂಗೂ  ಅವ್ರೆಲ್ಲ ಬಂದಾಗ ಮಾತಾಡೋಕೆ  ಅನುಕೂಲ . ಪ್ಲೀಸ್ ಮನೇಲಿರ್ತೀರಾ ? 

 "ನಾನು ಏನು ಮಾತಾಡೋದು?  ಹಳ್ಳಿಯವ್ನು  .... "

ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಕಾಲಿಂಗ್ ಬೆಲ್ ಶಬ್ದ ಆಯ್ತು. ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದ ನಿಯತಿ  " ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ  ಎಂದು ಸ್ವಾಗತ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಕೇಳ್ತು . 

" ಓಹ್ , ಬಂದ್ಬಿಟ್ರು ಅನ್ಸತ್ತೆ .ಬನ್ನಿ ಮಾವ " 

 ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಕಾಲೆಳೆಯುತ್ತಾ ಸೊಸೆಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದರು  ಶಂಕರಣ್ಣ . 

 ಜಗುಲಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಗಸರು ಒಬ್ಬ ೧೨-೧೩ ರ ಹುಡುಗನೂ ಕುಳಿತಿದ್ದರು . 
ಇವರನ್ನು  ನೋಡುತ್ತಲೇ , ವಯಸ್ಸಾದ ಹೆಂಗಸು  ಮುಖ ತುಂಬಾ ನಗು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ನಿಂತಳು . 
ಶಂಕರಣ್ಣ ನ ಕಾಲು ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು. 

"  ಸುಂಕನಳ್ಳಿ  ಶಂಕರ ಅಲ್ವ? " 

ಸವಿತಾ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು .  ಮಾವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿದುದು ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸಿತು . 

" ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ  ಇವ್ರು ? "

" ಗೊತ್ತಿಲ್ದೆ? ಆ ದಿನ ನಾನು ಕರೀತಾ ಇದ್ದೀನಿ  ತನಗೆ ಅಲ್ವೇನೋ ಅನ್ನೋ ತರಾ  ಓಡೋಡಿ  ಮನೆಗೆ  ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟ  !"

ನಿಯತಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಹಾಗಿದ್ರೆ . ( ಏಕವಚನದಲ್ಲೇ ಮಾತಾಡಿಸ್ತಾರೆ  ಅಂದ್ರೆ .. ಅಷ್ಟು ಸಲಿಗೆ ಇತ್ತು ಅಂತಾನಾ? )  ಸವಿತಾ ಮಗಳ ಮುಖ ನೋಡಿದ್ಲು. 

" ನಾವಿಬ್ರೂ ಒಂದೇ ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದು . ಒಂದು ವರ್ಷ ಸೀನಿಯರ್ ಇವನು ನನಗಿಂತ .  ಯಾಕೋ ಶಂಕರ ? ಗುರುತು ಸಿಗಲಿಲ್ವಾ? ನಾನು  ಚಂದ್ರಮತಿ . ಹೊಸಳ್ಳಿ ರಾಮಣ್ಣ ನ ಮಗಳು ! "

" ಹಾ... ನೆನಪಾಯ್ತು.  ಹೌದೋ ಅಲ್ವೋ ಅಂದ್ಕೋತಾ ಇದ್ದೆ . ತುಂಬಾ ವರ್ಷ ಆಗೋಯ್ತಲ್ವಾ ?  ವಯಸ್ಸು ಬೇರೆ ಆಯ್ತು .. ಹೀಗಾಗಿ ...  ತಪ್ಪು ತಿಳ್ಕೋಬೇಡ "   ಸಣ್ಣ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು ಶಂಕರಣ್ಣ   !

" ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡು . .  ಇವಳು ನನ್ನ  ಸೊಸೆ . ಮಗ ಮಲ್ಟಿ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಂಪೆನಿಲಿ ಇದಾನೆ . ನಾಲ್ಕು  ವರ್ಷ್  ಸಿಂಗಾಪುರದಲ್ಲಿದ್ರು. ಈಗ  ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದಾರೆ. ಇಲ್ಲೇ ಮನೆ ತೊಗೊಂಡ್ರು . ನಂಗೂ ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತು. 
ನೀನು ಹೆಚ್ಚು ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಗುರ್ತು ಸಿಕ್ತು ನಂಗೆ ಆದ್ರೂ ಒಂ ದ್ಸಲ  ಕನ್ಫರ್ಮ್  ಮಾಡ್ಕೊಳೋಣ ಅಂತ ಅವತ್ತು ಕರದೆ . ನೀನು  ಗಾಬರಿ ಆಗಿ ಓಡಿ  ಬಂದೆ  ಮನೆಗೆ "  ಆಕೆ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ನಕ್ಕರು . 

ಆಮೇಲೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಾಫಿ ಕುಡೀತಾ ಮಾತುಕತೆಗಳು ನಡೆದವು  ಒಂದು ಒಂದೂವರೆ ತಾಸಿನ ಮೇಲೆ  ಅವ್ರು ಎದ್ದರು . 

"ಸರಿ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತಾಯ್ತು ಮಾತಾಡ್ತಾ  ಹೊತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದೆ ಗೊತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ. ಖುಷಿ ಆಯ್ತು  ನಂಗಂತೂ " 

" ನಮಗೂ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು ಆಂಟಿ. ಬರ್ತಿರಿ ನೀವು  . ಹೇಗೂ ಹಳೆ ಪರಿಚಯ ಇದೆ ಅಂತಾಯ್ತು " ಸವಿತಾ ನಕ್ಕಳು . 

" ಓಹೋ  ಖಂಡಿತಾ ! ಈಗ ಹೊರಡ್ತೀವಿ. ಶಂಕರ , ಈಗ ಹೇಗೂ ಗೊತ್ತಾಯತಲ್ಲ ನಾನೇ ಅಂತ ?  ಬಾ ಮನೆಗೆ . ಮಗನ ಪರಿಚಯನೂ  ಆಗತ್ತೆ . ಹಳೆ  ಸುದ್ದಿ  ಮಾತಾಡ್ತಾ ಕೂತ್ಕೋ ಬಹುದು " ಎಂದು ನಗುತ್ತ  ಆಮಂತ್ರಣ ಕೊಟ್ಟ ಚಂದ್ರಮತಿ ಹೊರಟರು. 

ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಬಂದ  ಸವಿತಾ  
" ಏನ್ ಮಾವ ನೀವು ? , ಕಾಲೇಜ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಂತೇ  , ಮರ್ತೆ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟಿದೀರಾ  ?  ನಕ್ಕಳು 

" ಗುರ್ತು ಸಿಕ್ಕಿತು ಕಣಮ್ಮ . ಆದ್ರೆ , ಹೇಗೆ ಕೇಳೋದು ?  ಆಮೇಲೆ ಅವಳಲ್ಲ ಅಂದ್ಬಿಟ್ರೆ  ಒಂಥರಾ ಆಗಲ್ವ?  ಅದಕ್ಕೆ .... " 

" ಸರಿ ಬಿಡಿ , ನಿಮಗೆ ಇನ್ನು ಮಾತಾಡೋಕೆ ಒಬ್ರು ಸಿಕ್ಕಿದ ಹಾಗಾಯ್ತು .  "   ಕಪ್ ಮತ್ತು ತಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು  ಒಳಗೆ ಹೋದಳು ಸವಿತಾ . 

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ , ಹೊರಗೆ ಗಾರ್ಡನ್ ಲ್ಲಿ  ಜೋಕಾಲಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅಜ್ಜನ  ಪಕ್ಕ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತ ನಿಯತಿ ,

"ಅಜ್ಜಾ, ಅವರು ನಿಮ್ ಕಾಲೇಜ್ ಜ್ಯುನಿಯರ್ ಅಂತೆ ?  ಅಷ್ಟು ಆರಾಮಾಗಿ  ನಿಮ್ಮನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ರೂ ? ನಿಮಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ನೆನಪಿರ್ಲಿಲ್ವ ?  

" ಅದೂ..  ಹೌದೋ ಅಲ್ವೋ ಅಂತ ಸಂಶಯ  ಬಂತು . ಸುಮ್ನೆ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಆಗೋದು ಬೇಡ ಅಂತ  ಸುಮ್ನಾದೆ  ಪುಟ್ಟಿ  " 

"ಆದ್ರೂ ಅಜ್ಜಾ...  ಆ ಅಜ್ಜಿ ಈಗ್ಲೂ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಇದಾರೆ.  ಕಾಲೇಜ್ ಟೈಮ್ ಲ್ಲಿ   ಹೇಗಿರ್ಬಹುದು ? ನಿಜವಾಗ್ಲೂ  ನೀವು ಲೈನ್ ಗೀನ್ ಹೊಡೀಲಿಲ್ವ ಅಜ್ಜ?  "  ಕಿಚಾಯಿಸಿದಳು ನಿಯತಿ . 

 "ಏನೇನೋ ಅಂತೀಯಾ ? ತಲೆ ಹರಟೆ ? "

"ಅಲ್ಲ  ಅಜ್ಜ.. ಅವ್ರು ಎಷ್ಟು ಫ್ರೀ ಆಗಿ ಮಾತಾಡಿದ್ರು ನಿಮ್ಮತ್ರ ಹೋಗೋ ಬಾರೋ ಅಂತಾನೆ  ?  ನೀವು ನೋಡಿದ್ರೆ ....  " 

ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತ ಶಂಕರಣ್ಣ    ಮುಜುಗರದಿಂದ  ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿದರು . 

"ನಿಜ ಹೇಳ್ಳಾ  ? ನಂಗೆ ಅವಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ಲು . ಆದ್ರೆ ಅವಳಿಗೆ ಹೇಳೋಕೆ  ಧೈರ್ಯ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ. 
ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಒಂದು ಪತ್ರ ಬರೆದೆ .  ಎಡಗೈಲಿ . ಹ್ಯಾಂಡ್ ರೈಟಿಂಗ್  ಗೊತ್ತಾಗ್ಬಾರ್ದು ಅಂತ . ಹೆಸರು ಹಾಕ್ಲಿಲ್ಲ ನಂದು .  ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣಿಸದ ಹಾಗೆ ಅವಳ ಡೆಸ್ಕಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಓಡಿ  ಬಂದಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ , ಅದು ಇನ್ಯಾರ ಕೈಗೊ ಸಿಕ್ಕಿ  ತುಂಬಾ ಗಲಾಟೆ ಆಗೋಯ್ತು.  ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲ್ ವರೆಗೆ  ವಿಷಯ ಹೋಗಿ , ಅವ್ರು ಅವಳನ್ನ  ಕರೆಸಿ ,  ವಾರ್ನ್ ಮಾಡಿ, ಅವಳ ಮನೆಯೋರು ಕಾಲೇಜಿನಿಂದಾನೇ  ಬಿಡಿಸಿ  ಎಲ್ಲ ಆಗೋಯ್ತು. ಆಗೆಲ್ಲ ತುಂಬಾ ಸ್ಟ್ರಿಕ್ಟ್ ಅಲ್ವಾ?  ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದಮೇಲಂತೂ ನಾನು ಇನ್ನೂ ಹೆದರಿ ಬಿಟ್ಟೆ.  ನನ್ನಿಂದ ಹೀಗಾಯ್ತು ಅಂತ  ತುಂಬಾ ಬೇಜಾರಾಯ್ತು ನಂಗೆ . ಅದು ಇನ್ನೂ ವರೆಗೂ ಕೊರೀತಾ ಇದೆ.  ಆ ಪತ್ರ ಬರೆದಿದ್ದು ನಾನೇ ಅಂತ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ರೆ ,  ಅವಳು ಅದನ್ನ ನನ್ನತ್ರ ಕೇಳ್ಬಿಟ್ರೆ   ಮುಖ ತೋರ್ಸೋದು ಹೇಗೆ ಅಂತ  ... 

"ಅಯ್ಯೋ ಅಜ್ಜ ! "  ನಿಯತಿ  ಅಜ್ಜನ  ಕತ್ತು  ಬಳಸಿದಳು . 
"ಅಜ್ಜಾ..  ನಿಮ್ಮ ಕಾಲೇಜ್ ಮುಗಿದು ಹತ್ರ ಹತ್ರ ೫೦ ವರ್ಷ ಆದ್ರೂ ಆಗಿರ್ಬೇಕು. ಅಷ್ಟು ಹಳೇದನ್ನ  ಇನ್ನೂ ನೆನಪಿಟ್ ಗೊಂಡು  ಗಾಬರಿ ಆಗ್ತಿದೀರಲ್ಲ?  ಆ ಅಜ್ಜಿಗಂತೂ  ಈ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ.  ಅಥ್ವಾ ಅವ್ರು ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯಾವಾಗ್ಲೋ ಮರ್ತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ನಂಗನಿಸತ್ತೆ .  ಈಗ  ಅದೆಲ್ಲ ಬದಿಗಿಟ್ಟು , ಹಾಯಾಗಿ  ಹಳೆ ಲವ್  ಹತ್ರ ಹರಟೆ ಹೊಡೀರಿ !  ಈಗ್ಲಾದ್ರೂ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಹೇಳ್ಬಿಡಿ . ನೀವು ಆಕೇನ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾ ಇದ್ರಿ ಅಂತ ! "  ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕಳು ನಿಯತಿ . 

" ತಲೆ ಹರಟೆ "  ಮುದ್ದಿನಿಂದ ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಗದರಿದ  ಶಂಕರಣ್ಣ  ಮೆಲ್ಲಗೆ 
" ನೋಡು ಇದೆಲ್ಲ  ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರ ಹೇಳ್ಬೇಡ ಪ್ಲೀಸ್.  ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಸಂಕೋಚ ಆಗತ್ತೇ ಆಮೇಲೆ  " 

 "ಒಳ್ಳೆ ಅಜ್ಜ !  ಹೇಳಲ್ಲ ಬಿಡಿ . ಬೇಕಾಗತ್ತೆ ನಂಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲಾದ್ರೂ ನಿಮ್ಮನ್ನ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಮೇಲ್  ಮಾಡೋಕೆ  ! "
 ಕೆನ್ನೆಗೆ  ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ನಗುತ್ತ ಒಳಗೆ  ಹೋದ  ಮೊಮ್ಮಗಳನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ  ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಕುಳಿತ  ಶಂಕರಣ್ಣ , ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜವಿರಬಹುದೇನೋ  ಎನಿಸಿ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತ  ಎದುರು ಮನೆಯತ್ತ ನೋಡಿದರು !



No comments: