ಮುದ್ದು ಮಾತುಗಳು

ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ;

" ಅಮ್ಮಾ, ಪಾಪ್ಯುಲೇಶನ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅನುಮಾನ ಇದೆ ಅಮ್ಮಾ, ನೀನೇನಾದ್ರೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಎಕ್ಸ್ ಪ್ಲೈನ್ ಮಾಡ್ತೀಯಾ? "

ನನ್ನ ಮಗಳು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಒಮ್ಮೆ ದಂಗಾಗಿ ನಿಂತೆ. ಈ ಪುಟ್ಟ ಪೋರಿ ಜನಸಂಖ್ಯಾ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವಂತಾದಳೆ? ಎಂದು ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ವಿವರಿಸಿದಳು .

" ಇವತ್ತು ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾಪ್ಯುಲೇಶನ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡಿದ್ರಮ್ಮಾ . ಆದರೆ , ನಂಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗದೇ ಇರೋದು ಅಂದ್ರೆ , ಈ ಪಾಪ್ಯುಲೇಶನ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಹೇಗೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ! ಇದ್ದವರನ್ನೆಲ್ಲ ಸಾಯಿಸೋದಂತೂ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ ಅಂತ ? "

ಇದೊಳ್ಳೆ ಕತೆ ಆಯ್ತಲ್ಲಪ್ಪ ! ಈಗ ಇವಳಿಗೆ ಎಕ್ಸ್ ಪ್ಲೈನ್ ಹೇಗೆ ಮಾಡಲಿ ಅಂತ ಯೋಚಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ಒಂದು ಐಡಿಯಾ ಬಂತು.

" ಪುಟ್ಟೀ, ಅದು ಹೇಗೆ ಅಂದ್ರೆ , ನೋಡು, ಪಾಪ್ಯುಲೇಶನ್ ಒಂದೇ ಸಲಕ್ಕಂತು ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡೋದು ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲ .ನೀನು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೇ , ಈಗ ಇದ್ದವರನ್ನಂತೂ ಏನು ಮಾಡೋಕೂ ಆಗಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ಅದಕ್ಕೇ , ಇರೋವ್ರೆಲ್ಲ ಕಮ್ಮಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ರೆ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪಾಪ್ಯುಲೇಶನ್ ಕಮ್ಮಿಯಾಗತ್ತೆ. "

" ಅದು ಹೇಗಮ್ಮಾ ಕಮ್ಮಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮಾಡ್ಕೊಳೋದು ? "
ಇನ್ನೊಂದು ಬಾಂಬ್ ಬಿತ್ತು !

ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿದವಳು ಹೇಳಿದೆ.
" ನೋಡು, ಈಗ ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ,ಅಜ್ಜಿಗೆ ೮-೯ ಜನ ಮಕ್ಕಳಿದ್ರು. ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜ , ಅಜ್ಜಿಗೆ ನಾವು ಮೂರೇ ಜನ . ಮತ್ತೆ ನಂಗೆ ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ಅಲ್ವ? ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಕಮ್ಮಿಯಾದ್ರು ತಾನೆ? "

ಕೆಲ ಸೆಕೆಂಡ್ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದವಳು ಮೆಲ್ಲಗೆ, ಸಪ್ಪೆ ದನಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದಳು

" ಅಮ್ಮಾ, ಹಾಗಾದ್ರೆ , ನಂಗೆ ಒಂದೂ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ವಾ? "

ಅವಳ ಮುಗ್ಧ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಬಂದ ನಗು , ಅವಳ ಬಾಡಿದ ಮುಖ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಹೋಯಿತು !.